Intensief IJsland
Door: Een toerist met koude voeten
Blijf op de hoogte en volg Hilde
18 Februari 2012 | IJsland, Reykjavik
Halló allir!
Hoe snel kan een lang weekend voorbij vliegen?!! Ongelooflijk!
Mama en ik zijn van donderdag tot en met zondag naar Ijsland geweest :-) Ik mag al sinds enkele maanden genieten van de nabijheid van Schiphol, door de vele vliegtuigen die ik dagelijks hoor en zie vanaf mijn werkplaats in Hoofddorp en vanuit mijn nieuwe woonplaats: Leiden, maar nu mocht ik ook genieten van het op korte reisafstand wonen van Schiphol: terwijl papa en mama al met de auto vanuit Oudenbosch naar Leiden onderweg waren, kwam ik uit bed :-)
Nadat we onze tassen en koffers in- en omgepakt hadden (mama en ik dachten eerst dat we samen wel een kleine trolley konden delen… beetje naïef als je voor 4 dagen winterkleding in wilt pakken ;-) ) en een bakje koffie op hadden, bracht papa ons naar Schiphol voor hij weer richting Oudenboch reed.
De vlucht verliep voorspoedig en bij aankomst op de, relatief kleine, luchthaven van Reykjavik, hadden we al snel onze bagage en gingen op zoek naar de pinauto, die we ook zagen nadat we er al eens voorbij gelopen waren :-s Het viel ons direct op dat het qua buitentemperatuur een stuk milder was dan in Nederland: lees: het was geen -6 zoals in Nederland, maar +3! We hadden al tickets voor de ‘flybus’ die ons naar het stadscentrum zou brengen en vanaf het busstation zou het nog een kwartiertje lopen zijn naar het hotel. Ik had ook een iets duurder ticket kunnen kopen waarbij we voor het hotel afgezet zouden worden, maar er lag geen sneeuw, was niet zo koud als in Nederland, dus we vonden dat we best konden lopen… helaas regende het pijpestelen!! Bij het instappen moesten we aangeven naar welk hotel we gingen, ach, waarom niet? Maar toen we eenmaal bij het busstation aankwamen, moest iedereen de bus uit. Aangezien ik smelt van regen, was mijn oerreactie om rechtstreeks naar binnen te rennen en me daar eerst regenveilig in te pakken. Maar voor ik gereed was, kwam een buschauffeur naar ons toe en noemde onze hotelnaam, toen we bevestigend ‘ja’ knikten, gebaarde hij ons mee te gaan, dus dat deden we braaf en voor we het wisten, zaten we weer in een minibusje….service van het hotel… nice, dat had ik over het hoofd gezien :-) Dus droog en relaxed kwamen we bij het hotel aan.
We hadden een hotel geboekt van 8 verdiepingen met op de 8e het restaurant/bargedeelte, dat leek ons wel een mooie locatie en extra kans om het Noorderlicht te kunnen zien en we hoopten natuurlijk ook op een hooggelegen kamer: onze kamer was op de 2e verdieping, wat inhoudt dat we 1 hoog zaten en uitzicht hadden op de omliggende gebouwen en een overvolle vuilcontainer :-s Ach, we waren toch niet van plan veel tijd op de kamer door te brengen ;-)
Voor die avond hadden we onze 1e excursie al geboekt: Northern Lights Mysterie :-) Zoals we al enigszins verwacht hadden, werd de excursie geannuleerd ivm zware bewolking… helaas hadden we de afgelopen week het weerbericht intensief in de gaten gehouden en was er weinig verandering gekomen in de verwachtingen: do - zware bewolking, vrij - bewolking, za - zware bewolking…tja, dan kun je wel lange, donkere nachten hebben, maar als het strak bewolkt is, dan valt er weinig Noorderlicht te bespeuren :-( Goed, betekende wel dat we de avond vrij te besteden hadden en na een toeristisch rondje (ok ok we liepen exact de verkeerde kant op toen we het hotel verlieten, maar duurde niet lang, paar keer rechtsaf slaan en we zaten op de goede weg ;-) Oh nee, links af! (daarom ging het dus mis ;-) )We liepen voorbij verschillende restaurantjes tot we er een troffen die er leuk uitzag, een goede sfeer ademde èn een betaalbare kaart had. Dus we stapten Café Paris binnen :-s natuurlijk namen we een heerlijk visgerecht waarbij ik ook een lokaal biertje nam :-)
De volgende ochtend genoten we eerst een heerlijk ontbijtje op de 8e verdieping waar we prachtig uitzicht over het mooi verlichte concertgebouw hadden en vervolgens liepen we net voor zonsopgang, rond half 10, de stad in. We kwamen eerst voorbij een mooi, wit huis met 2 standbeelden ervoor, de Lonely Planet (ik zou niet zonder kunnen ;-) leerde ons dat dit het kantoor van de minister president was. We vervolgden onze weg naar de Hallgrímskirkja, de befaamde kerk van Reykjavik die niet alleen vanaf een afstand van 20km al zichtbaar is, maar ook het traditionele beeld van Reykjavik vertegenwoordigd. Dit immens grote, witte bouwwerk is, naar mijn mening, meer interessant dan mooi te noemen, maar zeker indrukwekkend. Terwijl we een indrukwekkende en vooral complete foto van deze immense kerk probeerden te maken, begon het te waaien èn sneeuwen… geen fijne combi… Dus we zochten onze toevlucht in de kerk..
In Ijsland zegt men: als het weer je niet bevalt, wacht dan 15 minuten, dan is het weer totaal anders… en inderdaad. Nadat we nog even genoten hadden van de klanken van het kerkorgel wat goed in deze kerk paste: immens, kwamen we buiten in rustig weer… er was zelfs wat blauw aan de lucht zichtbaar… wauw, als we dat vanavond óók nog hebben! We besloten langs het water, de Noord-Atlantische Oceaan, verder oostwaarts te lopen tot we 2 gebouwen met torentjes zagen… we besloten die richting op te lopen en schuilden eerst in het portiek van een winkel voor een regenbui en doken weer een kwartier later een banketbakkerij binnen waar we genoten van een mok koffie en lekkers!! Daarna scheen de zon weer en hadden we inmiddels gezien dat het ene gebouw waarschijnlijk een school was en minder interessant, dus liepen we door naar het andere gebouw. Het bleek inderdaad een kerk te zijn en terwijl we overlegden of we er wel zomaar naar binnen konden gaan, zwaaide de deur open en werden we in het halletje geïnformeerd dat we de kerk mochten bezoeken, maar, er zou over 1,5u een begrafenis zijn en de ehm hoofdpersoon van die bijeenkomst was al aanwezig…oftewel: de doodskist stond al op het middenpad. Ach, vond ik geen probleem, we zouden hem/haar niet storen… dus gingen we naar binnen, bewonderden de kerk vanuit het achterste deel en kregen bij het verlaten nog een mooie fotokaart van deze kerk.
Via een omweg om een drukke weg te vermijden, wandelden we naar het Nationaal Museum van Ijsland. De historie van Ijsland begint in 874 n.Chr. toen de eerste Noor (en vervolgens meer Scandinaviërs en Britten) zich in Ijsland vestigden. Van voor die tijd is er vrijwel niets: door het ijzige klimaat/de ijstijden en het vulkanisme was er vrijwel geen leven op dit eiland. De mens kwam dus pas in 874 en bijna alle dieren die er leven, zijn door de mens sinds die tijd bewust (vee, etc.) of onbewust (insecten) meegenomen of aan komen vliegen of varen (poolvos is waarschijnlijk op een ijsschots vanuit Groenland gekomen). We slenterden van ijzeren pijlpunten naar van bot gemaakte kammetjes via diverse sieraden, zoals koperen broches richting authentieke houten kerkdeuren, kelken en kazuifels (gelukkig wist mama de Nederlandse naam, anders had ik het hier nooit kunnen vermelden ;-) ) aan het einde van de eerste verdieping had ik rugpijn van het slenteren en werden we hongerig, dus we besloten de 2 verdieping wat sneller te doen…yeah, right…niet dus, we verloren ons in zowel de Latijnse bijbel als in de Ijslandse en in weefgetouwen, een oud kompas, vissersboot en een oude bagageband van het vliegveld waarop de jaren 1920 tot heden waren tentoongesteld met radio’s uit diverse decennia een commodore computer, dansschoentjes, speelgoed etc.
Tegen half 3 ‘s middags kwamen we vermoeid en hongerig buiten. We liepen op ons gemakje naar een nabijgelegen pleintje aan het einde (of begin) van het centrum en hoopten daar rustig op zoek te kunnen gaan naar een leuke, gezellige en betaalbare eetgelegenheid, maar helaas…het weer sloeg om nadat we enkele restaurantjes bekeken hadden (fast food, te duur, alleen voor diner) en we renden terug naar het eerste tentje waar we lekkere sandwiches genoten :-) nadat we deze op hadden, was het weer zonnig en wandelden we richting de haven, waar we een leuk restaurantje zagen, wat we in gedachte zouden houden in geval de Northern Lights Mystery deze avond wederom niet door zou gaan…
We genoten nog wat van de authentieke, Ijslandse huisjes terwijl we terug wandelden naar ons hotel. We deden een powernap en gingen nogmaals aan de receptie vragen of de excursie vanavond doorging, jawel! Super! Misschien zouden we dan tóch het Noorderlicht zien tijdens deze reis?!! We aten in een gezellig restaurantje dichtbij en terwijl we zaten te eten, begon het te sneeuwen, steeds harder en we zagen de sneeuw zich ophopen op de straten en trottoirs… oh oh… We gingen terug naar het hotel en verifieerden of de tour nog doorging, jazeker! Mooi!
Eerst kwam een minibus ons ophalen om ons naar het kantoor, niet veel meer dan 100 meter verderop, te brengen…tsss als we dat hadden geweten… daar werd ons verteld dat de bus over enkele minuten aan de overkant zou staan. Zodra we de bus zagen, gingen we erheen en nam mama netjes de stoelen op de eerste rij in beslag :-) perfect! Het begon weer te sneeuwen, regenen, hagelen etc, maar wij zaten droog binnen en hoopten stilletjes nog steeds op een klein beetje Noorderlicht…na een poos vertrokken we. We hadden inmiddels al begrepen dat er 4 (!) bussen waren…en dat hebben we gemerkt… voor de eerste stop werd ons uitgelegd dat de flitser op je fototoestel geschikt was voor belichting binnen 5 meter en dat je er dus het Noorderlicht niet mee kunt ‘vangen’ en dat niet alleen jijzelf, maar ook de mensen om je heen, door een flits minder van de omgeving kunnen zien… zó irritant die eigenwijze mensen die dan tóch de flitser gebruiken ;-)
Anyway, we stopten eerst bij een wegrestaurantje waar mama en ik een choco en espresso-choco namen, na onze eerste blik op het Noorderlicht wat zich inderdaad net begon te vormen!! Vervolgens schuifelden we in complete duisternis (op wat fotoflitsen na) tussen de toeristen door bergopwaarts en waren nogal bang voor het moment waarop onze bus zou toeteren en vertrekken, dus na een poosje het magische poollicht aanschouwd te hebben, waagden we ons een voorzichtige, maar glijdende weg naar beneden naar de bus. We hadden net plaatsgenomen, toen de buschauffeur ons mededeelde dat het Noorderlicht zich buiten bevond en niet binnen, dus op zijn advies, gingen we weer naar buiten en baanden ons weer glijdend een weg naar boven. Toen werd het licht veel beter zichtbaar!! Het was praaaaachtig!! Een groene, vlammende, verlichte lucht…onwerkelijk en magisch… en dat bleek pas het begin te zijn…?!!
Later gingen we toch met z’n allen naar de bus, maar maakten nogmaals een pitstop voor het betoverende licht… echt super!! Uiteindelijk bleek dat het de heelveelste tour deze week was voor anderen op onze bus en dat we het mooiste en beste licht sinds 6 weken gezien hebben…
Moe maar zeer voldaan kwamen we rond middernacht bij ons hotel aan waar we met een glaasje wijn proostten op deze geweldige dag!
De volgende ochtend liep onze wekker vroeg af. We hadden een excursie geboekt en zaten al om 7.15 aan het ontbijt! Om 8u werden we opgehaald om weer naar het kantoortje 100mtr verderop te rijden, vanwaar we in een grotere bus stapten om de klassieke ronde, genaamd “The Golden Circle”, te doen. Aangezien ons plekje in de bus gisteren ons zo goed was bevallen, wilden we deze keer ook vooraan zitten, dus waren we de een van de eerste die de bus in gingen en… ha, weer het beste plek ;-) Onderweg bespraken we nog of we zouden moeten circuleren, maar ach, het was maar een dagexcursie en we besloten dat zolang niemand erom vroeg, wij onze plaatsen niet zelf aan zouden bieden ;-)
We vertrokken langs dezelfde weg als gisteravond en zagen net zoveel, want de zon zou pas na half 10 opkomen. Onze gids vertelde ons over het programma van de dag, over de omgeving, over de geschiedenis van IJsland, over leven in IJsland, en nog vele grappige anekdotes, slapen zat er dus niet in… al helemaal niet toen ze vervolgens het gehele verhaal, inclusief, letterlijk, de grapjes, in het Duits ging herhalen…
Als eerste bezochten we een dorpje waar in 2008 een zware aardbeving had plaatsgevonden en in het informatiecentrum zagen we naast vele foto’s en verhalen ook een nagebouwde keuken, die weergaf hoe de keukens eruit zagen na de beving: alles omgevallen, serviesgoed allemaal uit de kasten gevallen op de grond aan scherven, etc. Terwijl we daar rondliepen, zagen we de aardscheur van minstens 10mtr diep die ontstaan was en zichtbaar gemaakt door een transparante deel in de vloer. Vervolgens reden we door naar het kratermeer Kerið waar we genoten van de prachtige omgeving en natuurlijk de krater. Na een korte stop reden we door naar de Skálholt kerk, wat tot de 18e eeuw de bisshopszetel was, en toen reden we naar de beroemde Gullfoss watervallen, waar het water in 2 trappen 32 meter naar beneden valt en vervolgens een 70 meter diepe kloof in stort. Eerst bewonderden we dit natuurschoon vanaf de onderste trap en toen klommen we naar boven om de gehele waterval te overzien… ik kan en zal er nooit genoeg van krijgen!! Prachtig!
We zouden nog lang kunnen blijven kijken, maar ik begon toch wel koude voeten te krijgen en het was lunchtijd, dus we gingen het Gullfossrestaurantje in en warmden op met een lekker soepje, terwijl ik mijn schoenen uitdeed en op mijn voeten ging zitten om ze op te warmen :-)
Na de lunch reden we naar het volgend hoogtepunt: Geysir! We wandelden netjes over de paden in het geothermale gebied, want we wilden ook weer geen tè warme voeten ;-) De geiser Strokkur, die naast Geysir ligt, spuit ca. elke 5 minuten, dus we hoefden niet lang te wachten! De eerste maal zagen we hem spuiten van een afstand, omdat we net aan kwamen lopen. Voorzichtig zochten we, zoals geadviseerd door onze gids, een plekje windafwaarts van de geiser, zodat we geen ongewenste douche zouden krijgen ;-) We wachtten nog een tweede eruptie af welke ik filmde en vervolgens wandelden we nog langs wat warmwaterbronnen en ‘genoten’ van de zwavellucht :-s
Onze volgende en laatste stop was Þingvellir Nationaal park waar het Ijslandse parlement opgericht is, maar wat ook geologisch heel bijzonder is, omdat de tectonische platen van Eurazië en Amerika samen komen…of eigenlijk uit elkaar gaan… Er is een duidelijke scheiding te zien, doordat het Amerikaanse deel veel hoger ligt dan Eurazië, Helaas was er onlangs weer een aardverschuiving geweest, waardoor een 18 meter diep gat op het pad van Eurazië naar Amerika viel en deze afgesloten is. Pas nadet de winter voorbij is, kan er een brug overheen gebouwd worden, dus we konden niet te voet oversteken, maar gingen na een korte wandeling over de Eurazië plaat per bus naar de Amerikaanse plaat waar we ook weer even rondwandelden en geweldige foto’s van de omgeving maakten! Het was een prachtige excursiedag!
‘s Avonds genoten we nog een overheerlijke maaltijd van verse schol met kreeft in een gezellige bistro en toen was het alweer tijd om onze tas in te pakken, want de ochtend erna moesten we om 4uur op om op tijd naar de luchthaven te gaan :-s
Greetzzz mama & Hilde :-)
Hoe snel kan een lang weekend voorbij vliegen?!! Ongelooflijk!
Mama en ik zijn van donderdag tot en met zondag naar Ijsland geweest :-) Ik mag al sinds enkele maanden genieten van de nabijheid van Schiphol, door de vele vliegtuigen die ik dagelijks hoor en zie vanaf mijn werkplaats in Hoofddorp en vanuit mijn nieuwe woonplaats: Leiden, maar nu mocht ik ook genieten van het op korte reisafstand wonen van Schiphol: terwijl papa en mama al met de auto vanuit Oudenbosch naar Leiden onderweg waren, kwam ik uit bed :-)
Nadat we onze tassen en koffers in- en omgepakt hadden (mama en ik dachten eerst dat we samen wel een kleine trolley konden delen… beetje naïef als je voor 4 dagen winterkleding in wilt pakken ;-) ) en een bakje koffie op hadden, bracht papa ons naar Schiphol voor hij weer richting Oudenboch reed.
De vlucht verliep voorspoedig en bij aankomst op de, relatief kleine, luchthaven van Reykjavik, hadden we al snel onze bagage en gingen op zoek naar de pinauto, die we ook zagen nadat we er al eens voorbij gelopen waren :-s Het viel ons direct op dat het qua buitentemperatuur een stuk milder was dan in Nederland: lees: het was geen -6 zoals in Nederland, maar +3! We hadden al tickets voor de ‘flybus’ die ons naar het stadscentrum zou brengen en vanaf het busstation zou het nog een kwartiertje lopen zijn naar het hotel. Ik had ook een iets duurder ticket kunnen kopen waarbij we voor het hotel afgezet zouden worden, maar er lag geen sneeuw, was niet zo koud als in Nederland, dus we vonden dat we best konden lopen… helaas regende het pijpestelen!! Bij het instappen moesten we aangeven naar welk hotel we gingen, ach, waarom niet? Maar toen we eenmaal bij het busstation aankwamen, moest iedereen de bus uit. Aangezien ik smelt van regen, was mijn oerreactie om rechtstreeks naar binnen te rennen en me daar eerst regenveilig in te pakken. Maar voor ik gereed was, kwam een buschauffeur naar ons toe en noemde onze hotelnaam, toen we bevestigend ‘ja’ knikten, gebaarde hij ons mee te gaan, dus dat deden we braaf en voor we het wisten, zaten we weer in een minibusje….service van het hotel… nice, dat had ik over het hoofd gezien :-) Dus droog en relaxed kwamen we bij het hotel aan.
We hadden een hotel geboekt van 8 verdiepingen met op de 8e het restaurant/bargedeelte, dat leek ons wel een mooie locatie en extra kans om het Noorderlicht te kunnen zien en we hoopten natuurlijk ook op een hooggelegen kamer: onze kamer was op de 2e verdieping, wat inhoudt dat we 1 hoog zaten en uitzicht hadden op de omliggende gebouwen en een overvolle vuilcontainer :-s Ach, we waren toch niet van plan veel tijd op de kamer door te brengen ;-)
Voor die avond hadden we onze 1e excursie al geboekt: Northern Lights Mysterie :-) Zoals we al enigszins verwacht hadden, werd de excursie geannuleerd ivm zware bewolking… helaas hadden we de afgelopen week het weerbericht intensief in de gaten gehouden en was er weinig verandering gekomen in de verwachtingen: do - zware bewolking, vrij - bewolking, za - zware bewolking…tja, dan kun je wel lange, donkere nachten hebben, maar als het strak bewolkt is, dan valt er weinig Noorderlicht te bespeuren :-( Goed, betekende wel dat we de avond vrij te besteden hadden en na een toeristisch rondje (ok ok we liepen exact de verkeerde kant op toen we het hotel verlieten, maar duurde niet lang, paar keer rechtsaf slaan en we zaten op de goede weg ;-) Oh nee, links af! (daarom ging het dus mis ;-) )We liepen voorbij verschillende restaurantjes tot we er een troffen die er leuk uitzag, een goede sfeer ademde èn een betaalbare kaart had. Dus we stapten Café Paris binnen :-s natuurlijk namen we een heerlijk visgerecht waarbij ik ook een lokaal biertje nam :-)
De volgende ochtend genoten we eerst een heerlijk ontbijtje op de 8e verdieping waar we prachtig uitzicht over het mooi verlichte concertgebouw hadden en vervolgens liepen we net voor zonsopgang, rond half 10, de stad in. We kwamen eerst voorbij een mooi, wit huis met 2 standbeelden ervoor, de Lonely Planet (ik zou niet zonder kunnen ;-) leerde ons dat dit het kantoor van de minister president was. We vervolgden onze weg naar de Hallgrímskirkja, de befaamde kerk van Reykjavik die niet alleen vanaf een afstand van 20km al zichtbaar is, maar ook het traditionele beeld van Reykjavik vertegenwoordigd. Dit immens grote, witte bouwwerk is, naar mijn mening, meer interessant dan mooi te noemen, maar zeker indrukwekkend. Terwijl we een indrukwekkende en vooral complete foto van deze immense kerk probeerden te maken, begon het te waaien èn sneeuwen… geen fijne combi… Dus we zochten onze toevlucht in de kerk..
In Ijsland zegt men: als het weer je niet bevalt, wacht dan 15 minuten, dan is het weer totaal anders… en inderdaad. Nadat we nog even genoten hadden van de klanken van het kerkorgel wat goed in deze kerk paste: immens, kwamen we buiten in rustig weer… er was zelfs wat blauw aan de lucht zichtbaar… wauw, als we dat vanavond óók nog hebben! We besloten langs het water, de Noord-Atlantische Oceaan, verder oostwaarts te lopen tot we 2 gebouwen met torentjes zagen… we besloten die richting op te lopen en schuilden eerst in het portiek van een winkel voor een regenbui en doken weer een kwartier later een banketbakkerij binnen waar we genoten van een mok koffie en lekkers!! Daarna scheen de zon weer en hadden we inmiddels gezien dat het ene gebouw waarschijnlijk een school was en minder interessant, dus liepen we door naar het andere gebouw. Het bleek inderdaad een kerk te zijn en terwijl we overlegden of we er wel zomaar naar binnen konden gaan, zwaaide de deur open en werden we in het halletje geïnformeerd dat we de kerk mochten bezoeken, maar, er zou over 1,5u een begrafenis zijn en de ehm hoofdpersoon van die bijeenkomst was al aanwezig…oftewel: de doodskist stond al op het middenpad. Ach, vond ik geen probleem, we zouden hem/haar niet storen… dus gingen we naar binnen, bewonderden de kerk vanuit het achterste deel en kregen bij het verlaten nog een mooie fotokaart van deze kerk.
Via een omweg om een drukke weg te vermijden, wandelden we naar het Nationaal Museum van Ijsland. De historie van Ijsland begint in 874 n.Chr. toen de eerste Noor (en vervolgens meer Scandinaviërs en Britten) zich in Ijsland vestigden. Van voor die tijd is er vrijwel niets: door het ijzige klimaat/de ijstijden en het vulkanisme was er vrijwel geen leven op dit eiland. De mens kwam dus pas in 874 en bijna alle dieren die er leven, zijn door de mens sinds die tijd bewust (vee, etc.) of onbewust (insecten) meegenomen of aan komen vliegen of varen (poolvos is waarschijnlijk op een ijsschots vanuit Groenland gekomen). We slenterden van ijzeren pijlpunten naar van bot gemaakte kammetjes via diverse sieraden, zoals koperen broches richting authentieke houten kerkdeuren, kelken en kazuifels (gelukkig wist mama de Nederlandse naam, anders had ik het hier nooit kunnen vermelden ;-) ) aan het einde van de eerste verdieping had ik rugpijn van het slenteren en werden we hongerig, dus we besloten de 2 verdieping wat sneller te doen…yeah, right…niet dus, we verloren ons in zowel de Latijnse bijbel als in de Ijslandse en in weefgetouwen, een oud kompas, vissersboot en een oude bagageband van het vliegveld waarop de jaren 1920 tot heden waren tentoongesteld met radio’s uit diverse decennia een commodore computer, dansschoentjes, speelgoed etc.
Tegen half 3 ‘s middags kwamen we vermoeid en hongerig buiten. We liepen op ons gemakje naar een nabijgelegen pleintje aan het einde (of begin) van het centrum en hoopten daar rustig op zoek te kunnen gaan naar een leuke, gezellige en betaalbare eetgelegenheid, maar helaas…het weer sloeg om nadat we enkele restaurantjes bekeken hadden (fast food, te duur, alleen voor diner) en we renden terug naar het eerste tentje waar we lekkere sandwiches genoten :-) nadat we deze op hadden, was het weer zonnig en wandelden we richting de haven, waar we een leuk restaurantje zagen, wat we in gedachte zouden houden in geval de Northern Lights Mystery deze avond wederom niet door zou gaan…
We genoten nog wat van de authentieke, Ijslandse huisjes terwijl we terug wandelden naar ons hotel. We deden een powernap en gingen nogmaals aan de receptie vragen of de excursie vanavond doorging, jawel! Super! Misschien zouden we dan tóch het Noorderlicht zien tijdens deze reis?!! We aten in een gezellig restaurantje dichtbij en terwijl we zaten te eten, begon het te sneeuwen, steeds harder en we zagen de sneeuw zich ophopen op de straten en trottoirs… oh oh… We gingen terug naar het hotel en verifieerden of de tour nog doorging, jazeker! Mooi!
Eerst kwam een minibus ons ophalen om ons naar het kantoor, niet veel meer dan 100 meter verderop, te brengen…tsss als we dat hadden geweten… daar werd ons verteld dat de bus over enkele minuten aan de overkant zou staan. Zodra we de bus zagen, gingen we erheen en nam mama netjes de stoelen op de eerste rij in beslag :-) perfect! Het begon weer te sneeuwen, regenen, hagelen etc, maar wij zaten droog binnen en hoopten stilletjes nog steeds op een klein beetje Noorderlicht…na een poos vertrokken we. We hadden inmiddels al begrepen dat er 4 (!) bussen waren…en dat hebben we gemerkt… voor de eerste stop werd ons uitgelegd dat de flitser op je fototoestel geschikt was voor belichting binnen 5 meter en dat je er dus het Noorderlicht niet mee kunt ‘vangen’ en dat niet alleen jijzelf, maar ook de mensen om je heen, door een flits minder van de omgeving kunnen zien… zó irritant die eigenwijze mensen die dan tóch de flitser gebruiken ;-)
Anyway, we stopten eerst bij een wegrestaurantje waar mama en ik een choco en espresso-choco namen, na onze eerste blik op het Noorderlicht wat zich inderdaad net begon te vormen!! Vervolgens schuifelden we in complete duisternis (op wat fotoflitsen na) tussen de toeristen door bergopwaarts en waren nogal bang voor het moment waarop onze bus zou toeteren en vertrekken, dus na een poosje het magische poollicht aanschouwd te hebben, waagden we ons een voorzichtige, maar glijdende weg naar beneden naar de bus. We hadden net plaatsgenomen, toen de buschauffeur ons mededeelde dat het Noorderlicht zich buiten bevond en niet binnen, dus op zijn advies, gingen we weer naar buiten en baanden ons weer glijdend een weg naar boven. Toen werd het licht veel beter zichtbaar!! Het was praaaaachtig!! Een groene, vlammende, verlichte lucht…onwerkelijk en magisch… en dat bleek pas het begin te zijn…?!!
Later gingen we toch met z’n allen naar de bus, maar maakten nogmaals een pitstop voor het betoverende licht… echt super!! Uiteindelijk bleek dat het de heelveelste tour deze week was voor anderen op onze bus en dat we het mooiste en beste licht sinds 6 weken gezien hebben…
Moe maar zeer voldaan kwamen we rond middernacht bij ons hotel aan waar we met een glaasje wijn proostten op deze geweldige dag!
De volgende ochtend liep onze wekker vroeg af. We hadden een excursie geboekt en zaten al om 7.15 aan het ontbijt! Om 8u werden we opgehaald om weer naar het kantoortje 100mtr verderop te rijden, vanwaar we in een grotere bus stapten om de klassieke ronde, genaamd “The Golden Circle”, te doen. Aangezien ons plekje in de bus gisteren ons zo goed was bevallen, wilden we deze keer ook vooraan zitten, dus waren we de een van de eerste die de bus in gingen en… ha, weer het beste plek ;-) Onderweg bespraken we nog of we zouden moeten circuleren, maar ach, het was maar een dagexcursie en we besloten dat zolang niemand erom vroeg, wij onze plaatsen niet zelf aan zouden bieden ;-)
We vertrokken langs dezelfde weg als gisteravond en zagen net zoveel, want de zon zou pas na half 10 opkomen. Onze gids vertelde ons over het programma van de dag, over de omgeving, over de geschiedenis van IJsland, over leven in IJsland, en nog vele grappige anekdotes, slapen zat er dus niet in… al helemaal niet toen ze vervolgens het gehele verhaal, inclusief, letterlijk, de grapjes, in het Duits ging herhalen…
Als eerste bezochten we een dorpje waar in 2008 een zware aardbeving had plaatsgevonden en in het informatiecentrum zagen we naast vele foto’s en verhalen ook een nagebouwde keuken, die weergaf hoe de keukens eruit zagen na de beving: alles omgevallen, serviesgoed allemaal uit de kasten gevallen op de grond aan scherven, etc. Terwijl we daar rondliepen, zagen we de aardscheur van minstens 10mtr diep die ontstaan was en zichtbaar gemaakt door een transparante deel in de vloer. Vervolgens reden we door naar het kratermeer Kerið waar we genoten van de prachtige omgeving en natuurlijk de krater. Na een korte stop reden we door naar de Skálholt kerk, wat tot de 18e eeuw de bisshopszetel was, en toen reden we naar de beroemde Gullfoss watervallen, waar het water in 2 trappen 32 meter naar beneden valt en vervolgens een 70 meter diepe kloof in stort. Eerst bewonderden we dit natuurschoon vanaf de onderste trap en toen klommen we naar boven om de gehele waterval te overzien… ik kan en zal er nooit genoeg van krijgen!! Prachtig!
We zouden nog lang kunnen blijven kijken, maar ik begon toch wel koude voeten te krijgen en het was lunchtijd, dus we gingen het Gullfossrestaurantje in en warmden op met een lekker soepje, terwijl ik mijn schoenen uitdeed en op mijn voeten ging zitten om ze op te warmen :-)
Na de lunch reden we naar het volgend hoogtepunt: Geysir! We wandelden netjes over de paden in het geothermale gebied, want we wilden ook weer geen tè warme voeten ;-) De geiser Strokkur, die naast Geysir ligt, spuit ca. elke 5 minuten, dus we hoefden niet lang te wachten! De eerste maal zagen we hem spuiten van een afstand, omdat we net aan kwamen lopen. Voorzichtig zochten we, zoals geadviseerd door onze gids, een plekje windafwaarts van de geiser, zodat we geen ongewenste douche zouden krijgen ;-) We wachtten nog een tweede eruptie af welke ik filmde en vervolgens wandelden we nog langs wat warmwaterbronnen en ‘genoten’ van de zwavellucht :-s
Onze volgende en laatste stop was Þingvellir Nationaal park waar het Ijslandse parlement opgericht is, maar wat ook geologisch heel bijzonder is, omdat de tectonische platen van Eurazië en Amerika samen komen…of eigenlijk uit elkaar gaan… Er is een duidelijke scheiding te zien, doordat het Amerikaanse deel veel hoger ligt dan Eurazië, Helaas was er onlangs weer een aardverschuiving geweest, waardoor een 18 meter diep gat op het pad van Eurazië naar Amerika viel en deze afgesloten is. Pas nadet de winter voorbij is, kan er een brug overheen gebouwd worden, dus we konden niet te voet oversteken, maar gingen na een korte wandeling over de Eurazië plaat per bus naar de Amerikaanse plaat waar we ook weer even rondwandelden en geweldige foto’s van de omgeving maakten! Het was een prachtige excursiedag!
‘s Avonds genoten we nog een overheerlijke maaltijd van verse schol met kreeft in een gezellige bistro en toen was het alweer tijd om onze tas in te pakken, want de ochtend erna moesten we om 4uur op om op tijd naar de luchthaven te gaan :-s
Greetzzz mama & Hilde :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
