Peru tot nu toe...
Door: Een verwarde toerist... ;-)
Blijf op de hoogte en volg Hilde
22 Oktober 2009 | Peru, Cusco
Ik ben er weer :) Het heeft even geduurd, maar ja, ik maak hier ook zo weinig mee haha.. grapje ;-)
Hier mijn verslag van Chiclayo naar Cusco...
De nachtbus naar Peru verliep bijna vlekkeloos.. klein probleempje bij de douane, waar ze mn NL paspoort niet konden scannen, dus mijn gegevens met de hand in moesten voeren. Gelukkig was ik de enige Nederlandse op de bus, dus alleen míjn paspoort duurde een kwartier... ondertussen werd me gelukkig wel 5x duidelijk gemaakt dat er geen probleem was en dat ik me geen zorgen hoefde te maken, erg lief, want daar was ik idd eerst wel bang voor ;-)
Eenmaal in Piura met een Franse jongen, die ik in de bus ontmoet had, een tuktuk genomen naar een ander busstation om direct verder te reizen naar Chiclayo waar ik de heksenmarkt wilde bezoeken (had een nieuwe bezem nodig ;-) ). Op de markt vond je veel standjes met allerlei kruiden, kruidenmengsels, drankjes, crèmes, etc. etc. wat je als heks maar nodig zou kunnen hebben.. denk ik ;-) Aangezien ik mn best doe diarree te vermijden en al genoeg op mn huid smeer tegen de muggenbulten en de zon, heb ik toch maar niets genomen ;-) Daarna hebben we gezellig de middag doorgebracht op het Plaza de Armas, het centrale plein wat je in elke stad of dorp vindt. Heerlijk genoten van de zon en het kijken naar allerlei mensen die op het plein waren: zakenmensen die even pauze hadden, verkopers van vanalles en nog wat en grootouders die met hun kleinkinderen speelden. Erg leuk vind ik! Het hotel wat ik voor 1 nacht had, was ècht bagger daarentegen... nadat ik de prijs voor de helft afgedingd had en de eigenaar accoord was, ging hij daarna zeuren.. vervolgens was er alleen koud water, mr zijn reactie op mijn mededeling hierover leek erop dat ik niet meer moest verwachten voor dit geld :) De volgende ochtend snel weg! Zonder douche, want toen was er hélemaal geen water.. gelukkig had ik nog een fles water om mn tanden te poetsen en een voorraad babydoekjes bij me waar je je ook prima mee kunt wassen :)
Vervolgens met de bus naar Trujillo, waar ik 2 Duitse meisjes tegenkwam die door gingen naar Huanchaco, een vissersdorpje aan de Pacific zo'n 12km bij de stad Trujillo vandaan. Tja, kzit toch liever in n vissersdorpje aan het strand dan in een stad... dus met ze meegegaan en we hebben een paar gezellige dagen gehad! Dag 1 was heeeeerlijk! Lekker een drankje bij een strandtent, daarna met mn laptop in de hangmat :) en verder heerlijk gegeten en genoten! Op dag 2 gingen verschillende archeologische sites van de Moche en Chimú volkeren bezoeken. Helaas hadden we 's morgens een waardeloze gids waar we ons rot aan ergerden maar de middag was wel prima. Ik vond het alleen heel jammer dat bijna alles gerestaureerd of nagemaakt was... ok, 't was voornamelijk van klei en dat houdt het minder goed natuurlijk, maar goed, ik ben meer van de stenen dus :) Het was nog wel indrukwekkend, mr helaas geen zon :( De laatste dag ben ik mijn buskaartje voor die avond gaan kopen en heb ik nog wat geluierd in de hangmat.. helaas weer met een vestje aan. 's Avonds vertrok in met de bus van Trujillo naar Nasca met een overstap in Lima, in totaal zo'n 22uur. Aangekomen in Trujillo vroeg een man die ook uit de bus stapte waar ik heen ging en of ik een taxi ging nemen, maar nee, ik loop graag, vooral met het vooruitzicht van 22uur bussen! En hij liep met me mee... eerst was ik nog een beetje sceptisch, want wat wil die man van me?? Ik was niet echt bang, want het was nog geen 8uur 's avonds en behoorlijk druk op straat. Hij vertelde dat hij onderweg was naar zn werk als croupier in het casino en al kletsend hebben we een heel eind samen gelopen tot ik bijna bij de bushalte was! Het was dus gewoon vriendelijkheid!! In Lima werd ik ook direct aangesproken door een medebuspasagier die me begeleide naar de balie waar ik mijn grote rugzak weg kon leggen en later, toen ik op de bus stond te wachten, kwam er nog een moeder met 2 jengelende kids vragen of ze me kon helpen en wees me waar ik moest zijn! Op en top vriendelijkheid en behulpzaamheid!! Heel fijn!
Tot ik in Nasca aan kwam.. er werd me een hotel aangeboden en ik ben meegelopen omdat het (weer) op het Plaza de Armas was en ik daar toch naartoe wilde. De kamer was ok, redelijke prijs en er werd me verzekerd dat àlle andere hostels duurder waren... Nou ja, de prijs was hetzelfde als ik eerder betaalde in Chiclayo en Huanchaco, bovendien wilde ik wel ns lekker rondlopen na 22uur reizen! Dus ik nam de kamer en ondertussen werd me verteld dat ze voor de volgende ochtend een vliegtuigje over de Nascalijnen hadden, waar nog 1 plaats was! Hmm na een beetje onderhandelen toch mijn twijfel geuit dat ik liever bij andere reisbureautjes na wilde gaan vragen.. Maar ze overtuigden mij dat dit een unieke kans was omdat ze het vliegtuig vol wilden hebben en ik nast de piloot zou zitten. Na nog wat onderhandelen en weglopen, kwamen ze achter me aan en gingen akkoord met mijn prijs.. Yes.. dacht ik. Naderhand in de stad werd dezelfde prijs genoemd voor een vlucht over de Nascalijnen.. zonder onderhandelingen.. dus toch erin getrapt! Balen, maar ja, de schade was niet zo heel groot. De volgende ochtend bleek dat de vliegtuigjes gewoon ter plaatse gevuld werden met de aanwezigen.. dus ik werd in eerste instantie gewoon bij 2 stelletjes achterin het vliegtuig gestopt bij een mini raampje.. Niet dus! Ik zei dat mij beloofd was dat ik voorin zou zitten, mr dit kon niet ivm gewichtsverdeling.. ammehoela, ik laat me niet dubbeln..eh.. jeweetwel ;-) Dus heb het op vliegangst gegooid en werd ruim een uur later op een ander vliegtuigje gezet.. naast de piloot :) De Nascalijnen waren heel gaaf om te zien, mr ik was blij toen we weer gingen landen... het vliegt niet echt prettig in zo'n klein vliegtuigje ;-) geen aanrader voor mensen die ècht vliegangst hebben of last hebben van wagenziekte ;-)
's Middags op zoek naar een buskaartje naar Cusco voor de volgende dag, de prijzen varieerden van 25 tot 45 euri.. maar toen werd ik aangesproken door een mannetje die voor n nieuwe maatschappij werkte en tickets boodt voor 20 euro om op de markt te komen, etc. etc. Aangezien ik de zakenmensen van Nasca niet helemaal vertrouwde, ben ik meegegaan naar het kantoortje, foto's van de bus gezien, navraag gedaan over de service (tv, dvd, werkt het ook echt?) en tenslotte kreeg ik alle certificaten te zien van inschrijving van de Kvk en allerlei ministeries hihi Ok, ik geloofde het wel, mr bleef sceptische grapjes maken met de verkoper, die weer terug grapte, maar ook serieus meldde dat mensen zoals ik gisteren getroffen had, een slechte naam gaven aan harde werkers zoals hij... Daarna moest ik mee naar Hostel Brabant, waar, zoals je begrijpt, Brabanders zaten :) Gezellig paar uurtjes mee gekletst en zo vliegt de dag weer om!
De volgende ochtend bleek er geen electra te zijn... dus ook de router deed het niet en ik kon dus niet op internet :( (had de dag ervoor afgesproken met mama & Mas), tijdens het uitchecken raakte ik aan de praat met 2 NL meisjes en samen zijn we gaan wandelen richting de bergen door het zand :) Na 2uur wandelen zaten we helemaal onder! Onze slippers waren nog nauwelijks te onderscheiden en toen ik mijn neus snoot... Lekker wat gegeten en gedronken en toen zag ik ineens Kate, een meisje die bij mij op school had gezeten in Quito! It's a small world... ;-) Nog ff op Plaza de Armas gezeten en toen.. was er weer internet!! Hoera! Nog ff hostel geboekt in Cusco en toen werd ik opgehaald om naar de bus te gaan. Onderweg haalden we ook Kate & een vriend op, zij zaten id dezelfde bus! Wat leuk.. dacht ik. Tot we ontdekten dat vrijwel Alles wat gezegd was, gelogen was... er kwam geen film, geen muziek, zelfs geen licht... ook geen avondeten of ontbijt.. maar dat was nog niet het ergste! De stoelen liepen schuin af waardoor je constant naar beneden gleed! Vreselijk!! Om de paar minuten moest je jezelf weer overeind sjorren! Ook was de bergweg zo bochtig dat je contstant heen en weer geslingerd werd.. in het begin was ik ècht ff bang zo over die bergweggetjes scheurend.. ik heb er nog ff aan gedacht om mn paspoort maar in mn broekzak te doen om eventuele identificatie makkelijker te maken ;-) Kate en Scott hadden het nog erger getroffen...zij zaten ook nog'ns bij het toilet..
Na 14uur kwamen we eindelijk aan Cusco en daar hebben we ons kaartje vergeleken met het kaartje van een Peruaan, die ook in Nasca ingestapt was, mr dus 5 euro minder had betaald.. De stewardess heeft ons ook eerlijk verteld dat het normaal is voor deze rit 10 of 15 euro te betalen, maar nooit 20. Dus wij gingen direct een klacht indienen met in ons achterhoofd dat schelden in alle talen wel overkomt, mr dat we waarschijnlijk toch niets terugkregen.. dat is het makkelijke aan het bedonderen van toeristen: ze gaan toch weer weg.. Maar het pakte anders uit: nadat ik een beetje warm aan het lopen was door in mijn geweldige spaans uit te leggen wat ons beloofd was tijdens deze reis, maar we niet gekregen hadden waarna ik ook nog het prijsverschil op de buskaartjes toonde, ontvingen we ieder 5 euro en 100 excuses!! Eh.. wauw.. ok, da's fijn :) Verzacht de pijn toch enigszins :)
Dus... de Peruaanse bevolking is heel aardig en hulpvaardig, mr zodra ze hun beroep uit oefenen.... verwarrend ;-)
En nu zit ik in Cusco in een heerlijk relaxed en gezellig hostel (http://www.pirwahostelscusco.com/backpakersperu.html) met wifi :) èn Kate en Scott. Morgen gaan Kate en ik op zoek naar een mooie 2 of 3 daagse hike richting Machu Picchu :)
Besos!
Hilde
-
23 Oktober 2009 - 03:55
Sigrid:
Ben erg benieuwd naar Machu Pichu...
Al dat ge-klaag, -vraag en -onderhandel, zorgt natuurlijk wel voor een enorme verbetering van je Spaans, maar kan me voorstellen dat het vermoeiend is. Leuk dat veel locals zo vriendelijk en behulpzaam zijn. Mooie sfeer zo op de foto's. -
23 Oktober 2009 - 06:57
Alice:
Je leert niet alleen je Spaans te verbeteren, maar ook zeuren, schelden en onderhandelen tussendoor:) Geweldige avonturen allemaal.Veel plezier met je trektocht naar Machu Pichu. -
25 Oktober 2009 - 17:43
Gerdine:
Tjonge, jonge, wat een verhalen kan jij vertellen. Dat is een kant die ik nog niet kende.;-) Ik had ineens de geest om 'ns te kijken wat ik kon vinden als ik op je naam google. En ja hoor, heb je gevonden dus! Met mij alles prima. Dat wil zeggen....ik had ernstig gewond kunnen zijn. Lang verhaal, iets met mijn auto (je weet wel , die rode Seat) en Rob, mijn redder in de nood (want ik had een lekke band), maar die vervolgens zelf slachtoffer geworden is, doordat een stom puberjong op mijn auto is ingereden en Rob door mijn (schuivende auto) geraakt is in zijn rug. Ziekenhuis foto's, niets te zien (pffff gelukkig!), maar wel pijnlijk dus! Maar ja, je kent Rob: niet kapot te krijgen, toch? Nou, ik ga effe mijn dochter in bed gooien ;-) Heel veel plezier verder en ik kijk zo af en toe nog wel eens! DOEI!!! -
28 Oktober 2009 - 14:56
Charlotte En Ad:
Peruanen lijken wel Nederlanders,overal extra euri uitslaan. Het is duidelijk dat je meer en meer gaat genieten van je reis. Keep it up!!!
C&A
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley