Reuzenpanda's, een reuze-boeddha en reuze veel lol

Via Dali, een lieflijk stadje in een groene omgeving… waar oude omaatjes je op straat wiet proberen te verkopen (onnodig, want ik zag de planten al langs de kant van de weg groeien ;-) ) reisde ik naar Lijiang. Het oude stadsdeel van Lijiang bestaat uit een wirwar van kleine, drukke straatjes en het verbaasde me dan ook enorm dat ik de eerste avond, na enkele uren rondgelopen te hebben, zonder moeite en rechtstreeks de weg naar mijn hostel terugvond?!! Richtingsgevoel is namelijk niet mijn sterkste punt… bij lange na niet ;-)… dat werd ook weer de dagen hierna bewezen, toen ik wèl elke keer ronddwaalde op zoek naar mijn hostel en uitkwam aan de zuidzijde van de stad vanwaar ik wist hoe ik bij mijn hostel kwam… die aan de noordoostzijde was ;-) maar ach, zolang ik de weg terugvind zonder een taxi of tuktuk te moeten nemen, ben ik al tevreden :) Ik genoot een paar dagen van Lijiang en maakt een uitstapje naar het stadje Shangri-La wat op de grens bij Tibet ligt en waar je de Tibetaanse sfeer al proeft. Ik bezocht hier het 300 jaar oude Tibetaanse klooster wat prachtig was!! Ik wandelde door de kleine straatjes tussen diverse kloostergebouwen, beklom trappen (en hijgde als een paard door de ijle lucht op deze hoogte ;-) ) en genoot van de mooie witte gebouwen onder een felblauwe hemel… geweldig!!

Terug in Lijiang kon ik mijn visumverlenging ophalen, want mijn 30 dagen visum verliep een dezer dagen en ik was nog niet klaar in China! Vanuit Lijiang wilde ik naar Chengdu.
Deze reis was wel een avontuur hoor!! ‘s Morgens vroeg om 6.45 stond ik op straat om een taxi te nemen naar het busstation, maar geen enkele taxi chauffeur wilde me meenemen?! Ik had van de hostel een net briefje meegekregen waarop in het Engels èn in Chinese karakters de vraag stond mij naar het busstation te brengen… mr niemand wilde daarheen?!! Na 5 weigeringen werd ik toch een beetje zenuwachtig en besloot in de eerstvolgende taxi gewoon in te stappen! Ook deze wilde mij eerst niet meenemen, mr ik heb (in het Nederlands, ze sprak geen Engels) uitgelegd dat ik ècht naar het busstation moest anders zou ik mijn bus missen.. In de Chinese taal is de intonatie heel belangrijk en ik rekende er een beetje op dat de lichtelijk paniek in mijn stem de boodschap overbracht om mij toch maar mee te nemen ;-) Gelukkig besloot de chauffeuse me mee te nemen :) Vanaf het busstation moest ik naar Panzhihua (8 uur durende rit over een weg die steeds slechter werd tot het asfalt voor 85% ontbrak…). In Panzhihua weer een uur met de stadsbus van het busstation naar het treinstation en daar aangekomen (inmiddels 17u) vertelden ze me dat er geen kaartjes waren voor alle 3 de treinen die die dag nog gingen...grmpf.. in Panzhihua is ècht niets te beleven! Het is een onaantrekkelijke industriestad zonder hostels :( dus ik zei dat ik ècht naar Chengdu moest... en toen vertelde de lokettiste dat ze alleen nog kaartjes had voor staanplaatsen op de trein van half 2 's nachts... mooi, doe maar! :) Er was n hotelletje naast het station waar ik even van half 7 's avonds tot middernacht heb geslapen, toen lekker douchen en om half 2 op de trein.. tussen alleen maar Chinezen die de rit niet zo leuk en avontuurlijk vonden als ik hihi ik nam plaats op mijn vest, die ik in een plastic tasje had gedaan, op de grond in het middenpad van een coupé :) Na zo'n 5uur bood een man, die voor zichzelf een zitplaats gevonden had, mij zijn roze krukje aan, nice :) dus nog zo'n 8uur op een krukje gezeten en om half 3 's middags kwamen we in Chengdu aan.. ik moet zeggen dat het me eigenlijk reuze meegevallen was :) Eenmaal in een hostel aangekomen smste ik Alex, de Rus die ik in Guilin ontmoet had, in welke hostel ik zat, want hij was ook onderweg naar Chengdu, maar had het beter bekeken: hij kwam liftend en genoot dus van luxe auto’s met airco en voldoende beenruimte ;-) Helaas deed hij wel bijna 3uur over de laatste 40km doordat hij in de spits terecht gekomen was.

Chengdu is (oa.) bekend om het reuzenpanda onderzoekscentrum, waar het leven van de panda’s onderzocht wordt en waar deze, door uitsterven bedreigde dieren, gefokt worden. Een bezoek aan dit centrum mocht natuurlijk niet ontbreken! Het was super!! Het aaibaarheidsgehalte van deze zwart-witte beren is enorm en doordat ze ontzettend sloom en lui zijn, zijn ze ook nog ‘ns fotogeniek ;-) Alleen de pandaatjes in de crèche zijn enigszins actief en maakten grappige buitelingen en hobbelden achter de laarzen van de schoonmaker aan, zoooo schattig!!

Ook gingen Alex en ik naar Leshan waar een beeldenpark was met oa. een reuzen-Boeddhabeeld! Het 71 meter hoge beeld is het grootste, uit steen uitgehakte Boeddhabeeld ter wereld!
Het park was prachtig ondanks dat ik door 1000-en muggen opgevreten werd toen we "even" van het pad afweken en door de bossen klommen naar een tempel in aanbouw. We klommen en klauterden… en ik krabte en vloekte ;-) maar vond het wel heel leuk en avontuurlijk ;-) Weer terug op het pad zag ik hoe een paar Chinezen bij een Boeddhabeeld in lotushouding op schoot klommen om een foto te maken.. Oh, dat wil ik ook! De Chinezen vonden het hilarisch en maakten niet alleen foto’s van mij in Boeddha’s schoot, mr gaven me ook aanwijzingen mbt poseren ;-) heel grappig. Tenslotte kwamen we bij de reuzen-Boeddha welke uitkeek over de rivier… helaas te groot om goede foto’s van te nemen.. mr wel heel indrukwekkend! We kwamen niet eens boven zn tenen uit!! ;-)

In onze hostel werden ook nog diverse activiteiten georganiseerd. Zo hebben we een fietstocht gemaakt door de stad, welke ontzettend leuk was! Niet alleen om op deze wijze de omgeving te leren kennen, maar ook om andere reizigers te ontmoeten! Onwijs gezellig gekletst met elkaar en de 3 uur durende tocht vloog voorbij!
Ook werd er een dumpling party georganiseerd, waarbij je zelf dumplings (soort knoedels) maakte en ze daarna op at :) het maken was hilarisch en ik zat onder de bloem na afloop èn de dumplings waren heerlijk ;-)

In Chengdu heb ik ook mijn reis naar Tibet geregeld. Het is niet toegestaan zelfstandig in Tibet te reizen, dus je moet met een gids en in een groep. Diverse hostels brengen toeristen bij elkaar en/of hebben prikborden waar je en oproep kunt plaatsen. Na een paar dagen zoeken en naast het net gevist te hebben (groep al vol of gingen pas eind september) vond ik een oproep van een stel die exact dàt deed wat ik ook wilde doen!! Ik had geluk en we waren met 8-en, dus maakten we er 2 groepjes van om flexibeler te zijn :) Vanavond vertrek ik met de trein naar Lhasa in Tibet :) een tocht van 45 uur over het dak van de wereld, de hoogste treintocht ter wereld… ik heb er onwijs veel zin in! Vanuit Lhasa reizen we in ca. 10 dgn door Tibet met als laatste een bezoek aan het Mount Everest Base Camp en daarna eindigt de reis bij de grens met Nepal :)

Dikke Pandakus!