Tibet in een notendop...

Tashi Deleg!

Inmiddels een week geleden heb ik Tibet verlaten, maar hierbij wil ik toch nog wat hóógtepunten met jullie delen ;-)

Op 6 september vertrok ik met de trein vanuit Chengdu, in China, in 2 dagen naar Lhasa, in Tibet… De rit over het dak van de wereld waarbij een hoogte bereikt wordt van ruim 5000 mtr (hoogste treinrails ter wereld), was prachtig!! We reden door het geweldige Tibetaanse landschap en op de 2e ochtend werd ik wakker en zag uit het raam een strak, wit, sneeuwlandschap!! Wauw…
In deze trein bevonden zich nog 7 reisgenootjes voor Tibet en we waren door heel de trein verspreid in verschillende klassen van accommodatie: een Nederlands stel had in wagon 4 een softsleeper, een Zwitsers stel had dezelfde accommodatie 1 wagon ervoor, de Nieuw-Zeelandse Emma had een hardseat (stoel dus! voor 45 uur!), 2 wagons verder had ik een hardsleeper en in dezelfde wagon (andere coupé) zat een Brit van onze groep en tenslotte zat een Italiaanse 2 wagons verderop. We maakten regelmatig wandelingetjes door de trein om elkaar te bezoeken en het was heel gezellig :)

De hoofdstad van Tibet is de hooggelegen (3650mtr)stad Lhasa, we deden het de 1e dag rustig aan om te acclimatiseren aan deze hoogte. Ons hostel lag in het mooie, oude stadscentrum Barkhor waar we al snel de Moslimmarkt vonden waar vele “fondue”standjes waren: er stond een grote wok met olie op het vuur op een kar en je kon kiezen uit vele spiesen met groenten zoals een broccolispies of sla, bloemkool, verschillende champignons en diverse vleessoorten. Hmmmmm je betaalde bijna nix per spies… dus smikkelen en smullen maar!! ;-)
‘s Avonds genoten we vanaf het dakterras van ons hostel van het uitzicht op het verlichte Potala Palace…magisch!!

We verbleven 5 dagen in Lhasa en omgeving en bezochten vele tempels en kloosters zoals het 7e eeuwse Jokhang Tempel wat het spirituele centrum van Lhasa wordt genoemd. Ook was het heel indrukwekkend te zien hoe de gelovigen de pelgrimronde om deze tempel doen: met hun handpalmen tegen elkaar steken ze eerst hun handen in de lucht, dan op voorhoofdshoogte en dan laten ze hun handen zakken en schuiven op hun buik langgerekt vooruit, als ze opstaan doen ze 3 stappen en herhalen de handeling dan terwijl ze hun gebeden prevelen. Dit wordt op diverse pelgrimrondes om tempels en kloosters gedaan, maar ook op de plaats voor een klooster of tempel.
Een ander indrukwekkend klooster vond ik het Sera klooster waar we een prachtige wandeling naar een ander, hoog op de berg gelegen, klooster maakten. Het was een pittige klim, maar absoluut de moeite waard! De monnik die er woonde, opende de deuren voor ons en we kregen een privérondleiding. Voor we weer afdaalden, vulden we ons flessen met water uit een natuurlijke bron (het was koud, lekker en we zijn er niet ziek van geworden ;-) ). Toen het Sera klooster bezocht en om 16u gaan de monniken met elkaar debatteren in de binnentuin van het klooster. Dit was heel interessant… en een beetje beangstigend ;-) ik had een verwachting van een lieflijke tuin, met tuintafels en -stoelen waar 2 of 3 monniken per tafel aan zouden zitten en die dan op gedempte toon en vriendelijk met elkaar in gesprek zouden zijn…. Niks was minder waar!! Op de grindstenen zaten steeds 2 monniken naast elkaar op de grond en daar tegenover stond 1 schreeuwende en dreigend in zijn handen klappende/slaande monnik die heel zijn lichaam gebruikte om zijn standpunt kracht bij te zetten…dit kwam echt niet vriendelijk over… ;-) het was iig heel interessant en leerzaam om mee te maken! Jammer dat we niet konden verstaan waarover het ging en onze Tibetaanse gids kon ons ook niet meer verklaren dan dat de monniken cryptisch spraken, waardoor hij ook niet precies begreep waarover het ging.

Na 5 dagen vertrokken we met een jeep Tibet in. Eerst gingen we per jeep en per boot naar het Samye klooster wat het eerste klooster in Tibet was (in 779 gesticht). Niet alleen dit klooster maar ook de omgeving waarin het ligt is prachtig!
Daarna reden we via het ultra-blauwe Yamdrokmeer naar Gyatse. Dit meer wordt blauwgekleurd door de aanwezigheid van Jasper, een blauw gesteente. We kwamen over de Kambala-bergpas aanrijden en zagen het meer dus vanaf 4794m hoogte en het was surrealistisch maar prachtig!! We overnachtten in Gyatse en wandelden ‘s morgens door deze oude stad. Daarna vertrokken we via de Friendship Highway naar Shigatse waar het Tashilhunpo-klooster staat, de zetel van de Panchen Lama en een van de vier grootste kloosters in Tibet. We bezochten dit kleurrijke klooster en deden de pelgrimsroute eromheen. Overdag was het bloedheet en moest je ècht je hoofd beschermen op deze hoogte en ‘s avonds merkte je dat je op grote hoogte en in de bergen zat en koelde het heerlijk af ;-)
Tenslotte reden we door bergen en dalen, langs een gletsjer door het prachtige Tibetaanse landschap naar de Mount Everest…de hoogste berg ter wereld! Cool ;-)
We kwamen er via een erg hobbelige weg langs het Ronghpu klooster: het hoogst gelegen klooster ter wereld, bij het Everest Base Camp op ruim 5000mtr hoogte! Een stukje voor het kamp zouden we de nacht doorbrengen in een tent… De tent was een grote, ronde tent van verschillende lagen en met een fornuis die ook diende als verwarming, in het midden. Er was slaapruimte op de banken voor 8 mensen en wij verbleven er met zijn 6-en, dus ruimte en dekens zat ;-)
Toen we eerder bij het Rongphu klooster waren, hadden we een prachtig uitzicht gehad op de top van de Mount Everest, maar inmiddels had een heel wolkendek zich rond de berg gevormd en konden we alleen maar raden waar de top zich ergens bevond..tja, op hemelsbreed minder dan 3km afstand ;-)
Toch gingen we na aankomst eerst op pad om het werkelijke Base Camp te bezoeken. Het was een wandeling die niet zo heel erg ver was, maar door de hoogte, het (koude) weer en de slechte ‘weg’ (we namen een shortcut die voornamelijk over keien liep) deden we er toch bijna een uur over! Bij het Base Camp was een militaire controlepost en moesten we ons paspoort afgeven en kregen we een waarschuwing dat we de heuvel op mochten klimmen, maar absoluut niet verder dan de top mochten…hmm deze meneer met zn grote geweer was overtuigend genoeg ;-) We beklommen het laatste stukje en het voelde alsof we ècht de Mount Everest aan het beklimmen waren…nou ja, dat deden we eigenlijk ook…we hadden gewoon niet als doel het bereiken van de top… ;-) Toen de hele groep boven was, deden we nog een enthousiaste fotosessie voor we weer aan de afdaling begonnen, want we wilden graag voor het donker weer terug in ons tentenkamp zijn… Na een gezellig avondje was het tijd om ons ‘bed’ in te duiken en aangezien ik er niet van houd in mijn kleding te slapen, wurmde ik me eerst in een laag thermo-ondergoed waarover ik mijn pyjama aantrok ;-) Vervolgens 2 dekens over mijn lakenzak en ik was klaar voor de nacht :) pfff binnen 5 minuten had ik mn thermoshirt uitgetrokken en een deken half teruggeslagen, het was toch best warm zo ;-)
De volgende ochtend hoopten we nogmaals de klim naar het Base Camp te doen om alsnog het uitzicht op de Mt. Everest vanaf de heuvel te bekijken, maar helaas was het te bewolkt en regenachtig om de top te zien…dus bleven we nog maar een uurtje in bed liggen afwachten :) We vertrokken weer over dezelfde hobbelige weg terug en reden toen naar Old Tingri waar we Valérie en Christophe achter moesten laten, zij zouden de volgende dag door onze jeep opgepikt worden om mee terug naar Lhasa te rijden terwijl wij naar Nepal zouden gaan. Onze laatste overnachting in Tibet was in Zhangmu en na het avondeten hingen we lekker op onze hotelkamer met zn 4-en om een filmpje op mn laptop te kijken :) De volgende ochtend wisselden we ons laatste geld en reden naar de grens waar we een brug over een vallei overstaken om zo van Tibet naar Nepal te wandelen….