Beresterke verhalen...

Hello everybody!!

Hier eindelijk weer een verslag uit Verweggistan! 3 weken breng ik door in de Rocky Mountains in zowel Canada als de Verenigde Staten.

Op 10 juli vlogen Matthias en ik vanaf Schiphol naar Calgary in Canada, waar we onze huurauto ophaalden en direct naar ons motel-voor-een-nacht reden.

Na ons geïnstalleerd te hebben (lees: tassen gedumpt), negeerden we onze vermoeidheid en stapten in de auto om naar de Calgary Stampede te rijden: een jaarlijks, groots cowboy- en indianenfestival, bestaande uit rodeo’s, Indianendorp, paarden- en koetsenshows en ook vele eetstandjes en een kermis. Voor de rodeo en enkele andere activiteiten had je aparte kaartjes nodig en die waren ontzettend duur (vanaf 40$pp naast de gebruikelijke entreekosten van 5$pp en parkeerkosten van 20$…), dus we hadden besloten die niet te bezoeken, maar we keken ontzettend uit naar het Indianendorp! We liepen het terrein op en lieten het enorme kermisgedeelte links liggen…eh..nou ja, rechts dan, heel de weg terwijl we naar het Indianendorp reden! Het leek wel of dit cowboy- en indianenfestival voor de helft bestond uit kermisattracties?! Ook waren er vele fastfoodkraampjes, maar wij bewaarden onze trek voor de traditionele Indiaanse gerechten waarover we op de website hadden gelezen!
Aangekomen bij het Indianendorp zagen we vele, grote tipi’s (wat wij, onterecht, vaak als ‘wigwam’aanduiden). Enkele mocht je van binnen bekijken en we stapten er een binnen, die ingericht was als winkeltje…tja, het blijft een commercieel festival hè ;-) Nadat we een rondje hadden gelopen langs de tipi’s, besloten we een traditionele, Indiaanse taco te nemen..hmm, een taco is volgens mij een Mexicaans gerecht, maar goed, tegenwoordig zijn er bijna geen grenzen meer en de ingrediënten waren Indiaans ;-) Het was lekker! Vervolgens woonden we een openluchtshow bij van Indiaanse dans en kledij en genoten van de muziek en de mooie uitrustingen. Terwijl we langzaam weer het terrein overstaken, stopten we nog voor een steakburger en een bakje typisch Canadese, gefrituurde aardappelschijfjes voor we, via veestallen en een koetsenshow, weer bij de auto kwamen. Net op dat moment begon het hard te regenen..wat een geluk dat we net op tijd bij de auto waren!!

De volgende ochtend vertrokken we op ons gemakje richting het Yellowstone NP in de VS. Het weer was inmiddels opgeklaard, maar de weersvoorspellingen waren dramatisch: niet alleen storm en onweer, maar zelfs tornado’s waren mogelijk op onze route?!! Aangezien het weer alleen zonniger en warmer leek te worden, reden wij de route die we gepland hadden, tot we bij Glacier NP kwamen, daar bleek een pass dicht te zijn (door de mogelijke weersvoorspelling?) en waren we genoodzaakt om het park heen te rijden, ipv erdoorheen, wat ook ontzettend mooi was. Na een overnachting reden we de volgende ochtend verder en toen we in de middag langs het Yellowstone NP reden, zagen we een auto aan de kant van de weg staan en de inzittenden vanuit de berm staan turen richting een weiland: daar moest dus wat te zien zijn!! We parkeerden erachter en stapten ook uit en zagen een eind verderop….een beer!! Er liep een echte zwarte beer! Wat gaaf! We zagen al een beer voordat we de parkentree betaald hadden ;-)

Aan het eind van de middag kwamen in het dorp West-Yellowstone aan waar we een hotel geboekt hadden voor de komende 4 nachten. In het park loopt een weg bestaande uit 2 cirkels gevormd als een 8 waarvan wij ten westen zaten. De eerste dag besloten we de zuidelijke cirkel te rijden (nadat we ontdekt hadden dat er teveel te zien en te doen was om de hele route in 1 dag te rijden) en na de eerste bocht in het park zagen we al weer veel mensen naast de auto staan te staren naar iets in de verte…dus we gingen erbij staan! Na een paar minuten toch maar even gevraagd waar we naar aan het kijken waren en er werd ons gewezen naar een boom waar een bald eagle in zat :-) cool! We reden weer verder en keken onze ogen uit toen we de Grand Prysmatic Spring bekeken: een prachtig, rond, felblauw meer, waar de dampen van het kokend hete water vanaf komen…anders zou je er zó in willen springen!! We deden een hike naar de Mystic Falls en liepen via een uitkijkpunt weer terug naar de het meer. De wandeling was niet echt ver, maar door het hoogteverschil deden we er toch ruim 2 uur over, het was een heerlijke wandeling langs de prachtige waterval en een mooi uitkijkpunt en toen we bijna terug waren, zagen we donkere wolken over de bergen komen! We waren nog maar net bij de auto toen het begon te druppelen en toen we doorreden naar de beroemde geiser Old Faithful, barstte het los!! We waren net op het parkeerterrein toen het heel heel hard begon te regenen en we besloten onze Subwaybroodjes in de auto te eten ipv op een bankje bij de geiser ;-) en terwijl we toekeken hoe mensen zich naar hun auto’s haastten, ging de regen over in hagel…grote hagelstenen!! Wat hadden we wéér een geluk dat we op tijd in de auto zaten! Nadat we onze broodjes op hadden, nam de hagel ook af en niet veel later was het droog en zagen we veel mensen dezelfde richting uit lopen, we hadden nog niet gecheckt hoe laat Old Faithful zou gaan spuwen, maar wisten dat het elke ca. 93 minuten was en hoopten natuurlijk dat dat nu was…wonder boven wonder: dat was ook zo! We hadden de mensenmassa gevolgd en stonden uit te kijken over het landschap toen we van de mensen om ons heen begrepen dat hij over 4 minuten zou gaan spuwen…en inderdaad!! Geweldig!! Het was ondertussen helemaal droog en alleen de vele plassen en hopen hagelstenen waren nog bewijs van het zojuist gepasseerde noodweer. We reden weer verder en stopten onderweg om elks (wapiti‘s) en een bever te aanschouwen. Terwijl we rondreden, zagen we dat het hele landschap bestond uit geisers…overal waar je keek, zag je wolken (dampen) uit de grond en uit meertjes opstijgen, ongelooflijk! Echt magisch!

De volgende ochtend vertrokken we weer vanuit West-Yellowstone, via de Subway naar het park waar we al vrij snel op een file stuitten…er zaten 2 beren aan de andere kant van de rivier en iedereen had zijn auto enigszins de berm in gereden en achtergelaten om met camera en verrekijker naar de waterkant te gaan, zo ook wij :-) Prachtig!! De beren liepen ongestoord te zoeken naar eten, poseerden af en toe mooi en gingen dan weer verder :-) Super!! Daarna zijn we door gereden naar de Fountain Flat Drive vanwaar we een hike van ruim 15km deden naar een uitkijkpunt over de Prismatic Spring van gisteren en naar de Fairy Falls, waar we lekgeprikt werden door miljoenen en miljoenen muggen, echt waar. Op de terugweg kwamen we een familie tegen, die ons erop wees dat er een bizon op het pad, dus we wandelden er met een heeeeele grote boog omheen, want die wilden we liever niet storen!! We reden via enkele mooie paden terug richting West-Yellowstone en stopten onderweg nog een paar keer om wilde dieren te spotten.

Op vrijdag reden we de noordelijke cirkel. We maakten weer diverse stops voor wilde dieren (bizon, elk), maar vandaag hoopte ik eigenlijk wolven te zien :-) maar helaas…je kunt ze niet bestellen ;-) Wel zagen we 3x (!) beren, waarvan de laatste keer van héééél dichtbij! We stopten weer net voorbij een plaats waar vele auto’s op de weg stil stonden en toen we terugliepen, zagen we een beer op de berghelling boven ons lopen zo’n 20 meter bij ons vandaan! Hij leek zich totaal niets van ons aan te trekken, maar we bleven wel heel alert! We hadden de autosleutels paraat en in geval van nood, zouden we gewoon bij iemand anders in de auto gesprongen zijn ;-) Ook stopten we bij geisers onder modderpoelen in diverse kleuren (artist paintpots) wat er erg grappig uitzag.

Onze laatste dag hadden we gereserveerd voor een hike waarvan we hadden gelezen dat het de mooiste in het park was en ondanks dat ik op de website van het park had gelezen dat het gebied waar 10 dgn ervoor een man door een beer gedood was, weer geopend was, bleek dat exact de wandeling die wij wilden doen, verboden terrein was ivm bear attacks :-( balen. We besloten nogmaals naar het iets verderop gelegen Artist Point te gaan, omdat we het daar eerder al zo mooi vonden, en daar lag een grote elk te relaxen in de bosjes naast het parkeerterrein! Geweldig! Hierna zijn we richting de Lamar vallei gereden waar wolven voorkomen en daar hebben we nog een korte hike gedaan (geen wolven gezien). Het was de afgelopen dagen ruim boven de 30 graden en de lucht was ontzettend droog en heet (buiten de (bijna) dagelijkse, fikse buien dan) en daarom wilden we niet te lang tijdens het middaguur over een prairie wandelen ;-)

We verlieten het park via de noordelijke uitgang en reden weer in 2 dagen naar Glacier National Park waarvan we gelezen hadden dat de Logan Pass nu wèl geopend was! De weg ernaartoe door de bergen was al prachtig!! We reden de Going-to-the-Sun Road op die ons door het park over de Continental Divide (continentale waterscheiding, die we in Yellowstone ook regelmatig overstaken) leidde. We maakten wat stops bij prachtige uitzichten en genoten van de omgeving. Bij de Logan Pass maakten we een leuke hike: we liepen de sneeuw op en wandelden (lees: glibberden en gleden) naar het uitkijkpunt over de Hidden Lake (verborgen meer), het was prachtig en absoluut de moeite waard geweest om (een uur) door de sneeuw te ploeteren :-) We zagen er ook marmotten, andere eekhoorntjes en sneeuwgeiten. We gleden onze weg weer terug en reden verder naar de westzijde van het park waar we in een motel overnachtten om de volgende dag nog een hike te doen naar het Avalanche lake via de Trail of the Cedars. Een mooie wandeling door de bossen naar een ijs- en ijskoud gletsjermeer J Toen we net weer terug bij de auto waren en besloten een ijsje bij een ander meer te gaan eten, barstte het noodweer los!! Dat hadden we niet aan zien komen! Wat een geluk (alweer!!) dat we net bij de auto waren! We besloten maar een koffie in een restaurantje te drinken en toen het weer opgeklaard was reden we het park uit op weg naar onze volgende bestemming: Yoho National Park in Canada!

T.B.C. J

Hugs and kisses!