Zwart vulkaanzand en blauwe gletsjers...
Blijf op de hoogte en volg Hilde
28 Juni 2012 | IJsland, Skaftafell
Na een laatste ontbijt met een klein beetje ingelegde haring (het buffet werd niet bijzonder goed aangevuld) pakten we onze tassen en reden verder oostwaarts. We hadden een flinke rit voor de boeg met vele, mooie bezienswaardigheden, zo stopten we als eerste bij de Seljalandsfoss. Een prachtige waterval waar je ook achterlangs kon lopen, maar dan werd je wel erg nat… daar hadden wij vandaag niet zo’n zin in, dus we bewonderden hem van de droge voorzijde :-) De volgende stop was de Skógafoss, nog een indrukwekkende, hoge waterval waar een trap langszij liep, zodat je ook vanaf boven de waterval en het omliggende, prachtige landschap kon bewonderen. Hier zagen we een wegwijzer om te hiken naar de vallei Þórsmörk, wat een wandeling van 1 of 2 dagen is… maar wij gaan daar over een paar dagen per bus naartoe ;-) We vervolgden onze weg en reden langs een uitgestrekte gletsjer, de Eyjafjallajökull met eronder de beruchte vulkaan, die in 2010 het vliegverkeer wereldwijd ontregelde door het spuwen van as.
Terwijl de kilometerteller door tikte, bleven we langs deze gigantische gletsjer rijden en rechts van ons zagen we de meanderende gletsjerriviertjes zich een weg banen door het zwarte vulkaanzand. We stopten in Vik om te lunchen en om het zwarte zandstrand op te lopen, adembenemend! De zwarte woestijn maakte plaats voor een volgend surrealistisch landschap: we reden door een wonderlijk lavaveld! Onvoorstelbaar en onbeschrijflijk! Na een uurtje door dit fascinerende landschap gereden te hebben, sloegen we af het binnenland in om over een hobbelige, slechte weg naar de Fjadrargljufur te rijden, een prachtige kloof waar we een mooie wandeling maakten. Het weer was vandaag niet al te best, dus ik trok mijn winterjas aan, maar na een korte klim wist ik niet hoe snel ik deze weer uit moest trekken! Ach, had ik hem iig niet voor niets meegenomen op deze vakantie ;-) We genoten van het prachtige uitzicht in de kloof en van de serene stilte. Soms lijkt het in IJsland alsof je alleen op de wereld bent…eigenlijk zodra je de ringweg verlaat ;-)
Voor de aankomende 3 nachten hadden we een kamer op een boerderij geboekt en we waren erg benieuwd hoe dat zou zijn! We verwachtten in een oude, authentieke boerderij te mogen verblijven en vroegen ons af in hoeverre dat deze aan toeristen aangepast zou zijn, daar we een kamer met eigen badkamer zouden hebben. Aangezien het toeristenseizoen (buiten Reykjavik) slechts uit de 3 zomermaanden bestaat, kan ik me wel voorstellen dat het moeilijk is alleen hier je bestaan op te bouwen als hotelier, maar als je dan een grote boerderij hebt, kun je een boereninkomen wel leuk aanvullen met inkomsten uit het toerisme… Helaas… de authentieke boerderij was volledig omgebouwd en de beneden verdieping bestond uit een lounge in enigszins authentieke stijl en een restaurant. Op de bovenverdieping waren wel kamers voor toeristen, maar wij hadden een kamer in een bijgebouwtje: een neergeplante lange, metalen container, met hokjes waar net 2 bedden met een Ikea nachtkastje ertussen in paste en uiterst sfeerloos was! Dit was nog geprobeerd te verdoezelen door een paar dikke, rode kussens en spreien, die de bedden ontoegankelijk maakten en welke je nergens kon laten, want onder de boxspringbedden kon je niets kwijt en op het kastje moest al een tas staan… Dit was wel een heel verschil met de mooie, grote kamer met grote, massieve bedden die we de afgelopen nachten gehad hadden. Maar goed, de prachtige omgeving maakte het wel goed en daar kwamen we voor ;-)
(Ruim) na het ontbijt vertrokken we naar Nationaal Park Skaftafell waar we een wandeling langs gletsjers wilden doen. De route begon met een klim door bosgebied, maar al (heel) snel werden de bomen struiken en niet veel later hield die begroeiing ook op. Het was vandaag weer prachtig weer voor IJslandse begrippen en al snel trokken we onze fleece truien uit en ritsten we onze pijpen af. Terwijl we bergopwaarts liepen, genoten we van het prachtige uitzicht over de enorme gletsjertongen Skaftafellsjökull en de Svinafellsjökull. Deze gletsjertongen leken zich naast elkaar te verplaatsen en je kon heel goed zien waar ze elkaar raakten door de opgestuwde middenmorenes. Achteraf zagen we op de kaart dat de gletsjertongen uitlopers van de Vatnajökull waren, de grootste gletsjer van IJsland, en zich om een tussengelegen berg heen schoven.
Met panoramisch uitzicht over deze gigantische gletsjertongen en aangrenzende kloof van kleurrijk gesteente, namen we plaats op een paar rotsen om onze meegebrachte broodjes op te eten. We vervolgden onze wandeling en de ondergrond veranderde in losse leistenen. Toen de bergwand steiler werd, waren delen van het pad moeilijker te beklimmen, doordat de losse, platte stenen onder je voeten vandaan schoven… en ik ben zo’n held op schuine berghellingen :-( Als berggeiten klauterden we verder tot we op de bergrug kwamen vanwaar we naar de top van de Kristinatindar konden klimmen om nóg hoger te zijn. Deze helling was helemaal supersteil en we konden niet zien hoe hoog het was, want de top lag in de wolken. Onze nieuwsgierigheid en wilskracht deed ons aan de klim beginnen, maar na wat onevenwichtig geklungel en geglij, hield ik het liever voor gezien… we troostten ons met de gedachte dat we toch geen beter uitzicht zouden hebben, want het wolkendek zou dat ontnomen hebben en ook een zak chocolade snoepjes hielp :-D Terwijl we daar lekker zaten te snoepen en te rusten, zagen we een tweetal uit het wolkendek naar beneden komen schuifelen…en schuifelen…en schuifelen… tergend langzaam kwamen ze voorzichtig over de losse stenen naar beneden en wat waren wij blij dat wij deze beklimming niet voortgezet hadden! Het was inmiddels al laat in de middag en het was al aardig fris en in de wolken zou het zeker nog kouder geweest zijn! Het leek alsof ze niet vooruit kwamen en voor ze ons bereikt had, vervolgden we onze weg richting de andere zijde van deze bergrug vanwaar we uitkeken over de Morsárjökull (gletsjer) en Morsárdalur (dal).
Nu wandelden we over een onregelmatige, groene toendra en maakten (wederom) vele fotostops. We zagen een poolvos vluchten en probeerden hem nog te fotograferen. We hadden erg weinig wilde dieren gezien in IJsland en we vonden het heel bijzonder deze poolvos gezien te hebben! Althans, we dachten dat het een poolvos was, ondanks dat we een voorstelling bij “poolvos” hadden van een dier met witte vacht en deze vos was bruin-zwart… Toen we later weer wifi in het hotel hadden, hebben we het opgezocht en blijkt dat de vacht van de poolvos idd varieert van wit in de winter naar donker in de zomermaanden, dus het was echt een poolvos geweest :-) We maakten nog een kleine omweg naar de Svartifoss, een waterval waarbij het water langs donkere, hexagonale basaltkolommen naar beneden stort, erg mooi om te zien en toen waren we, na 18km, weer bijna terug bij de auto.
De volgende ochtend reden we naar Oræfi waar we per hooiwagen, getrokken door een tractor, door het smeltwaterlandschap met zwart vulkaanzand naar Ingolshofdi gebracht werden. Dit is een kaap die 76m boven de zee uitrijst en welke dichtbevolkt is door vele verschillende vogelsoorten. Via een hoge, zwarte duin beklommen we de kaap en hier kregen we uitleg over de geschiedenis van deze kaap en de vogelsoorten die er leven. Tevens werd ons uitgelegd dat great skuas vrij agressief kunnen zijn en zich in een duikvlucht op het hoogste punt richten, dus voor kleinere mensen was het handig bij de langere groepsgenoten in de buurt te blijven en lange mensen konden eventueel een hand of paraplu in de lucht steken als ze aangevallen werden en liever niet in hun hoofd gepikt werden :-) Op de kliffen zagen we o.a. kolonies puffins (papegaaiduikers) en op de top van de kaap werden we inderdaad bijna aangevallen door een paar great skuas, die hun jongen in het nest verdedigden. Na een prachtige rondleiding door de boerin, die ook de tractor bestuurde, werden we weer teruggebracht naar het vaste land.
We vervolgden onze weg oostwaarts tot we bij Jökulsárlón aankwamen, het grootste en bekendste gletsjermeer van IJsland. Ondanks dat we foto’s van het meer gezien hadden, werden onze verwachtingen overtroffen. Wat een magisch spektakel!! Als in een sprookje zagen we blauwgekleurde ijsblokken sereen in het meer dobberen en af en toe hoorde je een plons wanneer er weer een blok uiteen viel. Heel onwerkelijk en prachtig! We maakten ontelbaar veel foto’s en keken hoe sommige ijsblokken onder de brug door richting de zee dreven. Om het plaatje compleet te maken, zagen we ook nog een zeehondje rondzwemmen! De zon scheen en we dachten dat het niet perfecter kon worden…tot we ontdekten dat er een klein restaurantje/winkeltje was waar ze de heeeeerlijkste chocolade muffins verkochten!! :-D
We hadden gelezen dat er nog een gletsjermeer dichtbij was, Breiðárlón, en we gingen ook daar kijken. Dit meer was een stuk kleiner, maar hierdoor was de gletsjer ook aanzienlijk dichterbij. We stonden wederom met ingehouden adem te kijken naar de ronddobberende ijsschotsen die prachtig weerspiegelden in het strakke water, toen we ineens gedonder en gebrul hoorden! Toen dit ophield, begon het water te bewegen, eerst rustig golvend maar steeds wilder tot we wel een meter terug moesten stappen om geen natte voeten te krijgen. Matthias was een heuveltje opgeklommen en was hierdoor bij de volgende brul getuige hoe een heel ijsblok van de gletsjer afbrak. Ik snelde ook naar boven en hij wees me waar de helderblauwe kleur op de gletsjerwand zichtbaar was geworden. Even later zagen we nog een stuk afbreken en het meer in dobberen. Na deze dag vol intense belevingen, was het weer tijd richting hotel te gaan.
Kveðjur
Terwijl de kilometerteller door tikte, bleven we langs deze gigantische gletsjer rijden en rechts van ons zagen we de meanderende gletsjerriviertjes zich een weg banen door het zwarte vulkaanzand. We stopten in Vik om te lunchen en om het zwarte zandstrand op te lopen, adembenemend! De zwarte woestijn maakte plaats voor een volgend surrealistisch landschap: we reden door een wonderlijk lavaveld! Onvoorstelbaar en onbeschrijflijk! Na een uurtje door dit fascinerende landschap gereden te hebben, sloegen we af het binnenland in om over een hobbelige, slechte weg naar de Fjadrargljufur te rijden, een prachtige kloof waar we een mooie wandeling maakten. Het weer was vandaag niet al te best, dus ik trok mijn winterjas aan, maar na een korte klim wist ik niet hoe snel ik deze weer uit moest trekken! Ach, had ik hem iig niet voor niets meegenomen op deze vakantie ;-) We genoten van het prachtige uitzicht in de kloof en van de serene stilte. Soms lijkt het in IJsland alsof je alleen op de wereld bent…eigenlijk zodra je de ringweg verlaat ;-)
Voor de aankomende 3 nachten hadden we een kamer op een boerderij geboekt en we waren erg benieuwd hoe dat zou zijn! We verwachtten in een oude, authentieke boerderij te mogen verblijven en vroegen ons af in hoeverre dat deze aan toeristen aangepast zou zijn, daar we een kamer met eigen badkamer zouden hebben. Aangezien het toeristenseizoen (buiten Reykjavik) slechts uit de 3 zomermaanden bestaat, kan ik me wel voorstellen dat het moeilijk is alleen hier je bestaan op te bouwen als hotelier, maar als je dan een grote boerderij hebt, kun je een boereninkomen wel leuk aanvullen met inkomsten uit het toerisme… Helaas… de authentieke boerderij was volledig omgebouwd en de beneden verdieping bestond uit een lounge in enigszins authentieke stijl en een restaurant. Op de bovenverdieping waren wel kamers voor toeristen, maar wij hadden een kamer in een bijgebouwtje: een neergeplante lange, metalen container, met hokjes waar net 2 bedden met een Ikea nachtkastje ertussen in paste en uiterst sfeerloos was! Dit was nog geprobeerd te verdoezelen door een paar dikke, rode kussens en spreien, die de bedden ontoegankelijk maakten en welke je nergens kon laten, want onder de boxspringbedden kon je niets kwijt en op het kastje moest al een tas staan… Dit was wel een heel verschil met de mooie, grote kamer met grote, massieve bedden die we de afgelopen nachten gehad hadden. Maar goed, de prachtige omgeving maakte het wel goed en daar kwamen we voor ;-)
(Ruim) na het ontbijt vertrokken we naar Nationaal Park Skaftafell waar we een wandeling langs gletsjers wilden doen. De route begon met een klim door bosgebied, maar al (heel) snel werden de bomen struiken en niet veel later hield die begroeiing ook op. Het was vandaag weer prachtig weer voor IJslandse begrippen en al snel trokken we onze fleece truien uit en ritsten we onze pijpen af. Terwijl we bergopwaarts liepen, genoten we van het prachtige uitzicht over de enorme gletsjertongen Skaftafellsjökull en de Svinafellsjökull. Deze gletsjertongen leken zich naast elkaar te verplaatsen en je kon heel goed zien waar ze elkaar raakten door de opgestuwde middenmorenes. Achteraf zagen we op de kaart dat de gletsjertongen uitlopers van de Vatnajökull waren, de grootste gletsjer van IJsland, en zich om een tussengelegen berg heen schoven.
Met panoramisch uitzicht over deze gigantische gletsjertongen en aangrenzende kloof van kleurrijk gesteente, namen we plaats op een paar rotsen om onze meegebrachte broodjes op te eten. We vervolgden onze wandeling en de ondergrond veranderde in losse leistenen. Toen de bergwand steiler werd, waren delen van het pad moeilijker te beklimmen, doordat de losse, platte stenen onder je voeten vandaan schoven… en ik ben zo’n held op schuine berghellingen :-( Als berggeiten klauterden we verder tot we op de bergrug kwamen vanwaar we naar de top van de Kristinatindar konden klimmen om nóg hoger te zijn. Deze helling was helemaal supersteil en we konden niet zien hoe hoog het was, want de top lag in de wolken. Onze nieuwsgierigheid en wilskracht deed ons aan de klim beginnen, maar na wat onevenwichtig geklungel en geglij, hield ik het liever voor gezien… we troostten ons met de gedachte dat we toch geen beter uitzicht zouden hebben, want het wolkendek zou dat ontnomen hebben en ook een zak chocolade snoepjes hielp :-D Terwijl we daar lekker zaten te snoepen en te rusten, zagen we een tweetal uit het wolkendek naar beneden komen schuifelen…en schuifelen…en schuifelen… tergend langzaam kwamen ze voorzichtig over de losse stenen naar beneden en wat waren wij blij dat wij deze beklimming niet voortgezet hadden! Het was inmiddels al laat in de middag en het was al aardig fris en in de wolken zou het zeker nog kouder geweest zijn! Het leek alsof ze niet vooruit kwamen en voor ze ons bereikt had, vervolgden we onze weg richting de andere zijde van deze bergrug vanwaar we uitkeken over de Morsárjökull (gletsjer) en Morsárdalur (dal).
Nu wandelden we over een onregelmatige, groene toendra en maakten (wederom) vele fotostops. We zagen een poolvos vluchten en probeerden hem nog te fotograferen. We hadden erg weinig wilde dieren gezien in IJsland en we vonden het heel bijzonder deze poolvos gezien te hebben! Althans, we dachten dat het een poolvos was, ondanks dat we een voorstelling bij “poolvos” hadden van een dier met witte vacht en deze vos was bruin-zwart… Toen we later weer wifi in het hotel hadden, hebben we het opgezocht en blijkt dat de vacht van de poolvos idd varieert van wit in de winter naar donker in de zomermaanden, dus het was echt een poolvos geweest :-) We maakten nog een kleine omweg naar de Svartifoss, een waterval waarbij het water langs donkere, hexagonale basaltkolommen naar beneden stort, erg mooi om te zien en toen waren we, na 18km, weer bijna terug bij de auto.
De volgende ochtend reden we naar Oræfi waar we per hooiwagen, getrokken door een tractor, door het smeltwaterlandschap met zwart vulkaanzand naar Ingolshofdi gebracht werden. Dit is een kaap die 76m boven de zee uitrijst en welke dichtbevolkt is door vele verschillende vogelsoorten. Via een hoge, zwarte duin beklommen we de kaap en hier kregen we uitleg over de geschiedenis van deze kaap en de vogelsoorten die er leven. Tevens werd ons uitgelegd dat great skuas vrij agressief kunnen zijn en zich in een duikvlucht op het hoogste punt richten, dus voor kleinere mensen was het handig bij de langere groepsgenoten in de buurt te blijven en lange mensen konden eventueel een hand of paraplu in de lucht steken als ze aangevallen werden en liever niet in hun hoofd gepikt werden :-) Op de kliffen zagen we o.a. kolonies puffins (papegaaiduikers) en op de top van de kaap werden we inderdaad bijna aangevallen door een paar great skuas, die hun jongen in het nest verdedigden. Na een prachtige rondleiding door de boerin, die ook de tractor bestuurde, werden we weer teruggebracht naar het vaste land.
We vervolgden onze weg oostwaarts tot we bij Jökulsárlón aankwamen, het grootste en bekendste gletsjermeer van IJsland. Ondanks dat we foto’s van het meer gezien hadden, werden onze verwachtingen overtroffen. Wat een magisch spektakel!! Als in een sprookje zagen we blauwgekleurde ijsblokken sereen in het meer dobberen en af en toe hoorde je een plons wanneer er weer een blok uiteen viel. Heel onwerkelijk en prachtig! We maakten ontelbaar veel foto’s en keken hoe sommige ijsblokken onder de brug door richting de zee dreven. Om het plaatje compleet te maken, zagen we ook nog een zeehondje rondzwemmen! De zon scheen en we dachten dat het niet perfecter kon worden…tot we ontdekten dat er een klein restaurantje/winkeltje was waar ze de heeeeerlijkste chocolade muffins verkochten!! :-D
We hadden gelezen dat er nog een gletsjermeer dichtbij was, Breiðárlón, en we gingen ook daar kijken. Dit meer was een stuk kleiner, maar hierdoor was de gletsjer ook aanzienlijk dichterbij. We stonden wederom met ingehouden adem te kijken naar de ronddobberende ijsschotsen die prachtig weerspiegelden in het strakke water, toen we ineens gedonder en gebrul hoorden! Toen dit ophield, begon het water te bewegen, eerst rustig golvend maar steeds wilder tot we wel een meter terug moesten stappen om geen natte voeten te krijgen. Matthias was een heuveltje opgeklommen en was hierdoor bij de volgende brul getuige hoe een heel ijsblok van de gletsjer afbrak. Ik snelde ook naar boven en hij wees me waar de helderblauwe kleur op de gletsjerwand zichtbaar was geworden. Even later zagen we nog een stuk afbreken en het meer in dobberen. Na deze dag vol intense belevingen, was het weer tijd richting hotel te gaan.
Kveðjur
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
