Zigzag naar het zuiden...

Namasté!

Hierbij het vervolg :) Ik verliet half november de provincie Rajasthan en reisde naar het zuiden.

De Ierse Nicki had nog wat tijd over voor ze vanuit Mumbai naar Sri Lanka zou vliegen en besloot met mij mee te gaan naar de Ellora grotten. We vertrokken ‘s morgens vroeg met de bus naar Ahmedabad waar we halverwege de middag aankwamen, hier moesten we op een andere bus stappen om naar Aurangabad te gaan, maar dit bleek nog niet zo eenvoudig! Ten eerste werden we in Ahmedabad níet op het busstation afgezet, zoals we gevraagd hadden voor vertrek, maar ergens op een straat, geen idee waar… Vanzelfsprekend staan er dan genoeg autoriksja’s die je voor een fiks bedrag wel naar het héél ver weg gelegen busstation willen brengen..ja ja, daar trappen wij niet in, dus we lopen wel een stukje en houden een riksja aan de straat aan. Hij zou ons naar het busstation brengen, zei hij, maar in plaats bracht hij ons naar een reisbureautje waar we voor een bedrag, 2x zo hoog als in de Lonely Planet vermeld staat, een buskaartje naar Aurengabad konden kopen… nee dank je, we zoeken wel verder. We vroegen het bij nog enkele reisbureautjes in dezelfde straat, tot iemand ons vroeg waarom we niet met de trein gingen…. Trein? Gaat er dan een trein van A. naar eh.. A? De Indiase treinen zijn comfortabeler èn goedkoper dan de bussen, hierdoor ook sneller uitverkocht, maar we wilden het wel proberen! We hielden weer een autoriksja aan en vroegen of er inderdaad een trein naar A. ging en of hij ons dan naar het station kon brengen. Eenmaal op het station namen we plaats in de rij voor dames, gehandicapten en bejaarden… Ik weet het, emancipatie is hier ver te zoeken, maar we begonnen toch wel een beetje haast te krijgen en deze rij gaat nou eenmaal een heel stuk sneller… We bestelden de treinkaartjes en de man vroeg of we dinsdag wilden gaan, nou nee, gewoon vandaag…helaas, er ging maar 1 trein per week, op dinsdag…shit, hihi. Wéér een autoriksja genomen en deze keer wilden we naar Punjab Travel, volgens de plattegrond in de Lonely Planet zat deze op het Embassy Square, de chauffeur zei dat daar geen Punjab Travel zat, wij bleven volhouden van wel ;-) (we dachten dat hij ons naar een reisbureautje van zijn broer/vriend/neef/zwager/oid wilde leiden, maar daar trapten wij niet in!), dus we reden naar het plein…waar we geen reisbureau vonden…de chauffeur zei ons dat hij wel wist waar Punjab Travel zat en kon ons erheen brengen, ok, vooruit dan maar ;-) Terwijl we aan kwamen rijden bij Punjab Travel schoten Nicki en ik tegelijkertijd keihard in de lach: we waren teruggebracht naar onze eerste stop, de bushalte! Whahaha ach, we hebben wel heel Ahmedabad gezien per riksja èn de middag volgemaakt, want nu hoefden we nog maar 2u te wachten op onze bus, dus lekker gaan eten, chaitje doen en toen de bus op ;-)
Als je alleen bent, zou zo’n middag ècht niet grappig geweest zijn, maar met z’n 2tjes hadden Nicki en ik onwijs veel lol om dit hilarische avontuur!
In Aurangabad kon je ontzettend lekker eten en snoepen, gelukkig bleven we er maar 1 dag waarop we de grotten bezochten die prachtig waren. Monniken van diverse religies (Jain, Hindoeïsme en Boeddhisme) hebben in een tijdsbestek van 5 eeuwen van 34 grotten geweldige tempels gemaakt door beelden uit het gesteente uit te houwen. Heel indrukwekkend!

Daarna besloot ik, ongepland, met Nicki mee te gaan naar Mumbai, want het was zo gezellig! We shopten wat, probeerden diverse bakkerijtjes uit en werden bij het monument de “Gateway of India” belaagd door hordes Indiase mannen (en enkele gezinnen) die met ons op de foto wilden. Er vormden zich meer en meer mensen voor ons en om ons heen en we moesten letterlijk vluchten! Hilarisch! We leerden Christian kennen en met hem wandelde ik het beroemde Taj Mahal Hotel in welke exact 2 jaar voorheen gebombardeerd was. Ondanks de horde MP, leger en politie, wandelden wij, na een minimale check van mijn tas, door het bewakingspoortje dit enorme hotel in. Het was prachtig, en grooooot! We wandelden even door dit superchique hotel in onze backpacker outfit en bonte harembroek en ik maakte even van de gelegenheid gebruik van een schone, luxe toilet waar de toiletdeur voor me geopend werd. Ook werd de kraan voor me opengedraaid, zeep in mijn handen gespoten, tissues gegeven terwijl de ‘toiletjuffrouw’ de kraan weer dichtdraaide….ongekende luxe voor mij!
Ook bezochten we het eiland Elephanta waar je grotten met uitgehouwen beelden kon bezoeken, maar omdat we beide kort daarvoor in Ellora geweest waren, vonden wij dit een beetje teleurstellend.
Ik reisde met de Duitse Christian weer verder naar Panjim, de hoofdstad van Goa. In dit stadje zie je niet alleen de Portugese invloeden terug in de bouwwerken en religie (katholieke kerken), maar ook in de bewoners! Velen zijn van Portugese afkomst en spreken nog altijd die taal!
Toen ik afscheid nam van Christian omdat ik vanuit Goa naar Hampi reisde, leerde ik de Nederlandse Latifa kennen en met haar bracht ik weer wat gezellige dagen door in Hampi. De eerste dag bezochten we de ruïnes van een 15e eeuwse stad te voet en ‘s avonds relaxten we in restaurant Chill Out :) Toen we rond middernacht terug liepen naar onze hostel, verbaasde ik mij erover hoe goed ik de weg kon vinden in dit stadje! Ik begreep precies waar onze hostel was, waar de hoofdstraat was, waar het reisbureautje was waar we onze treinkaartjes kochten, waar Chill Out was en wat de kortste routes waren, ongekend! Ik ben altijd een ramp wat betreft richtingsgevoel en de laatste weken deel ik dit met mijn reisgenoten…zowel met Nicki, als met Sarah raakte ik verdwaald en met Christian had ik geen idee waar ik was, maar hij gelukkig wel ;-) We liepen dus terug naar onze hostel, maar eh…konden onze kamer niet vinden…de hostel hadden we direct gevonden…maar waar was onze kamer nou ergens? Zo groot was de hostel niet, maar we hadden niet gemerkt dat je er ook vanaf de andere straat, om de hoek, in kon hihi gelukkig kregen we wat hulp van omstanders en beschaamd en giechelend vonden we onze kamer ;-) De volgende dag huurden we een fiets om verder gelegen ruïnes te bezoeken en fietsten tussen prachtige bananenplantages en langs de rivier tot onze bus naar Mysore ging. Latifa had besloten mee te gaan Mysore voor ze nog een paar laatste dagen van haar vakantie in Goa en Mumbai doorbracht. We reisden met de trein naar Mysore en brachten hier een dag in de stad rond, daarna reisde Latifa naar Goa en ik ging naar Kochi waar ik de volgende ochtend aankwam. In de bus leerde ik de Amerikaanse Craig kennen en nadat we ieder een hostel gevonden hadden in dit mooie, lieflijke stadje wat een vroegere Nederlandse kolonie geweest is (na de Portugezen). Ik voelde me er direct thuis en nadat ik me geïnstalleerd had, nam ik mijn boek mee naar de waterkant waar ik over de boulevard liep en een bankje uitkoos met uitzicht over het water en over de immense vissersnetten die door Chinese handelaars hier geïntroduceerd waren. Kochi heeft, net als Klundert en Willemstad, een stervormige vestingswal met forten op een paar punten. Ik zat een paar uur op mijn bankje aan de waterkant te genieten van mijn boek, Shantaram (geweldig boek Marieke, thanx voor de tip!!) en daarna had ik met Craig afgesproken om ergens te gaan eten. Natuurlijk een heeeeeerlijk visgerecht op! Daarna nog gezellig in een barretje wat gedronken en op tijd naar huis, want mijn hotel had een avondklok van 12u ‘s nachts en de eigenaar stond al op de veranda op me te wachten toen Craig me thuis bracht ;-) We hadden afgesproken de volgende ochtend naar het strand te gaan. We moesten eerst met de veerboot naar het eilandje Vypeen en daar nog een klein uurtje met de bus naar het strand van Cherrai. We lagen lekker aan het strand, zwommen wat in de zee en genoten weer van een heerlijk, supervers visgerecht. We eindigden ons stranddagje met een koel biertje op een hoger gelegen, overdekt dakterras waar een verkoelend briesje ons gezicht streelde… het was ècht een paradijsje! De volgende dag zou Craig al verder reizen in dezelfde richting als ik zou gaan, dus ik stond vroeg op en liep langs de mooie, koloniale gebouwen, zoals het Nederlandse kerkhof (geen bekende namen gezien ;-) de St. Franciskerk waarvan gezegd wordt dat het de oudste kerk in India is, gebouwd door de Portugezen in 1503, het Mattancherry Palace, ofwel: Dutch Palace omdat de Nederlands dit gebouw geheel gerenoveerd hadden in de 17e eeuw, een eeuw nadat de Portugezen het gebouwd hadden. Nu was het een museum waar je oa. plattegronden van de omgeving vond, die in de 17e eeuw door Nederlanders getekend waren, de punten van de stervormige vestingmuur waren vernoemd naar Nederlandse provincies en steden. Ook bezocht ik de vissersnetten nogmaals en ik werd uitgenodigd om te helpen om ze op te halen ;-) Ik wandelde van het Katholieke deel van het schiereiland, door de Moslimwijk naar het Joodse gedeelte, het was prachtig! Rond de middag vertrokken Craig en ik naar Allepey waar we 1 dag bleven om door te reizen naar Kollum waar we een backwaterboottocht wilden doen. In dit deel van de provincie Kerala bevindt zich een netwerk van 900km waterwegen slingerend vanaf de kust het binnenland in naar kleine dorpjes. Maar toen we in Kollum aankwamen, stond de stad ons direct al niet aan! We bezochten enkele hotels…vreselijk! Bij het vvv-kantoor werden we niet echt geholpen en we besloten door te reizen naar Varkala, een strandoord! Hier verbleven we een paar dagen. Zon, zee, strand en een dagje een scooter huren en de omgeving verkennen :) Relaxed! Toen was het tijd om afscheid te nemen van Craig, die richting Mysore ging terwijl ik dezelfde dag naar een ashram zou vertrekken om 10 dagen yoga en meditatie te beoefenen/proberen :) Op de ochtend dat Craig vertrok, bedacht ik me hoeveel ik eigenlijk nog wilde doen… ik wilde mijn dagboek nog bijwerken, mijn boek wat uit was ruilen voor een ander boek, nogmaals naar de ijssalon voor een overheerlijk ijsje voordat ik me op het ashram dieet van alleen maar gezonde dingen stortte en ik wilde nog even met het thuisfront skypen, dus ik besloot een dagje langer te blijven ;-) ‘s Avonds ontmoette ik Christina, een Noorse die ook naar de ashram zou gaan! Na een heel gezellig avondje besloten we de volgende dag samen naar de Sivananda Ashram in Neyyar Dam te gaan. Hier zal ik mijn volgende blogje aan wijden en om alvast een indruk te krijgen van deze ashram, kun je hun website bezoeken: http://www.sivananda.org//neyyardam

X