Groeten uit de Sahara!

Hello, bonjour en hola!

Ja, ja, hier in Westelijke Sahara (zuidelijke staat van Marokko) spreken ze vele talen!
1,5 week geleden hebben we in Rabat mijn paspoort opgehaald en hebben op dezelfde dag onze Mauretaanse visa geregeld! Daarna zijn we als een speer naar het zuiden afgereisd richting de zon en de warmte, want we waren de regen in Rabat inmiddels wel beu!
Na 3 dagen rijden kwamen we in de Sahara! Gaaf! Maar na 10 minuten begon het pijpenstelen te regenen?!! Sinds wanneer regent het zo hard in de woestijn?? (ok, sinds wij er zijn blijkbaar ;-)
Gelukkig hield het tegen de avond op en kampeerden we net voorbij de hoofdstad Laayoune. Eenmaal weer op pad bleek dat onze diesel bijna op was en de enkele dorpen die we tegenkwamen waren verlaten of er was geen tankstation… hmm, gelukkig was dit nog een vrij drukke route, dus echt zorgen hoefden we ons niet te maken en bij navraag bleek er 15km verderop een tankstation te zijn welke we met gemak haalden :) Leuke les, we hebben ook meteen alle 3 de tanks volgegooid :)
Onderweg kwamen we nog een paar dromedarissen tegen en we zetten direct de auto aan de kant om dit natuurschoon te bewonderen!
Toen bereikten we onze voorlopige bestemming: Dakhla, maw: zon, zee en strand :) Dakhla ligt op het einde van een landtong van ca. 40km en wij kamperen dan ook altijd op het (rots-) strand… prachtig!! En heel relaxed! De rotsen geven genoeg beschutting om dienst te doen als toilet en tja..we hebben een grandioos bad voor de deur ;-) (ok ok, ik ben een koukleum en ben er eerlijk gezegd nog niet in geweest). In Dakhla wachten we op Mas’ postpakketje met een Lonely Planet en (betere) wegenkaarten. We hadden er een paar dagen vertoefd met internetten en wandelingen (lees: ik internet heel de middag en Sven heeft al 5x het dorpje rondgewandeld ;-) Ook hebben we hier een garagedagje gehouden en nu is de auto dan ècht helemaal ok…
Maar ja, het dorpje ging toch een beetje vervelen en omdat andere steden/dorpen/bezienswaardigheden/etc. allemaal op afstand liggen van (minstens) enkele dagen rijden, besloten we de woestijn in te rijden :) We vertrokken aan het einde van de ochtend en lunchten bij een oase in de woestijn waar we de auto vastgereden hadden ;-) Tja, hij zou toch niet dieper zakken,dus konden we net zo goed eerst ff lunchen :) Na een paar pogingen uitgraven, proberen te rijden, veel zandhappen en een stoere uitlaat-tatoeage op mijn arm ;-), hadden we hem los en reden we weer verder :) Weer zagen we kuddes dromedarissen en tegen de avond vonden we een mooi plekje met enkele bomen en een waterput (in the middel of nowhere?). ‘s Avonds genoten we een wijntje bij ons kampvuurt.
De volgende ochtend werden we gewekt door de geluiden van dromedarissen! Onwijs dichtbij, dus ‘zoef’ het “raam” van de tent open geritst en ja hoor, een hele kudde (bijna 100!) kwam langs de auto gewandeld!! De kalveren renden spelend om de waterput heen en ze aten wat van de struiken, waarna ze hun weg langzaam vervolgden. Ondertussen moest ik al een poosje onwijs naar de wc, maar ik wilde ze niet laten schrikken (door de tent uit te komen, bedoel ik!), dus ik wachtten we tot ze wat verder weg waren en zijn toen de tent uitgekomen. Toen ik na een poosje weer terug in de tent was om op te ruimen, hoorde ik wat en toen ik mijn hoofd uit de tent stak, stond ik op heel korte afstand oog in oog met een dromedaris, oh, eh, hallo :) Blijkbaar was ik niet interessant genoeg, want hij liep weer weg. Kort daarna zagen we de kudde een paar 100 meter voor ons en er liepen 2 herders bij! De kudde werd onze kant op gestuurd en na enkele minuten was het aapjes kijken…niet door ons, maar de dromedarissen stonden massaal voor onze neus en verdrongen elkaar om ons te bekijken..eh, nice. De herders kwamen er tussendoor en lieten ons foto’s maken met de dieren en gaven ons 2 volle bekers dromedarismelk! Ondanks dat ik wat buikomgemakjes ;-) had, wilde ik het toch proberen, dus klein slokje genomen, smaakte…apart. We waren net koffie aan het zetten, dus pakten er nog 2 mokken bij voor onze nieuwe vrienden :) Hierna was de kudde ondertussen wat verder gelopen en spoedden de herders zich erachteraan en konden wij, zonder al te onbeleefd over te komen, de melk koken en maakten we er dromedarischocomelk van :) Heerlijk! En wat een geweldige belevenis!!
We vervolgden onze weg richting een stadje: Aoussard, waar we zo vers brood kochten dat we onze vingers er aan brandden! Toen kwam een militair de winkel in en vroeg wat we wilden…eh, brood, en waar we naar toe gingen..Dakhla, gaan jullie nú naar Dakhla? Ja. Nú. Eh..ja, liever 2 minuten geleden al ;-) Hmm gastvriendelijkheid stond niet op zijn “to do”-lijstje… dus we vertrokken weer en smulden van het heerlijke, warme brood :) Weer terug richting Dakhla, hopen dat het pakketje er nu is, of mss morgen ;-)

X