Verslag Gambia - Senegal

Hallo Allemaal,

Het lijkt al weer een hele tijd geleden dat we in Gambia waren… We zijn helaas ook slechts een weekje in Gambia geweest, want ondanks dat het een prachtig land is, werden we iets teveel “geholpen/bijgestaan” door de lokale bevolking. Bovendien ervoeren we nog wat tegenslagen hier bovenop, zoals het stelen van mijn gps-apparaat en het ontbreken van pinautomaten en geldwisselkantoortjes, waardoor we besloten het land eerder te verlaten.
Aan de Gambiaanse kust zijn voldoende voorzieningen, ook mbt geld wisselen, maar als je niet in de Senegambia-strip (hotelstrip) zit, dan moet je niet rekenen op een momentje rust ;-) De lokale bevolking hangt graag bij je rond en kijkt dan hoe je kookt, de afwas doet, een boekje leest, krampachtig wacht tot ze weg gaan, zodat je rustig in de bosjes naar de wc kan… tot je gaat slapen, dan zie je ze niet, maar ‘s morgens zijn ze er weer/nog… Op zaterdag wilden wij dan de kust verlaten om het binnenland te gaan verkennen, maar mijn gps was gestolen, dus we wilden eerst een politierapport halen. Helaas, het rapport kon pas op maandag opgehaald worden dus moesten we nog even blijven.
Toen kon het avontuur beginnen en reden we het binnenland in, eerst naar het Kiang West N.P. waar we wilden kamperen. We reden het park in en zagen een bordje dat je eerst een kaartje moest hebben. We werden door de bewoners van diverse dorpjes verschillende richtingen uitgewezen, maar kwamen gelukkig toch bij de Lodge waar de boswachter werkte. We vertelde dat we graag, indien mogelijk, in het N.P. wilden kamperen. Het mocht wel, maar ten eerste moest er wel (een hoop!) extra voor betaald worden en ten tweede konden we ook beter een gids meenemen, want het park zou moeilijk te vinden zijn… eh… we komen er net vandaan, dat vinden we wel terug hoor! Ondertussen zaten Sven en ik met 2 schattige kleuters op schoot ;-) We reden vervolgens door naar het N.P. en kampeerden naast de boswachtershut ;-) heel relaxed! De volgende dag gingen we het park verkennen en zagen héél veel baboons!! Echt leuk! Verder zagen we ook een everzwijn en hoorden we vele vogels. Rond de middag reden we verder richting de veerboot om de Gambiarivier over te steken en daar de Wasu Stone Circles te bekijken. Bij de veerboot probeerde een politieagent ons nog € 10 extra te laten betalen, maar hier trapte wij niet in. Eenmaal aan de overkant bleken de wegen geasfalteerd te zijn! Geweldig! We waren de wasbord-gravelwegen met vele gaten wel even beu, maar hadden er niet op durven rekenen zo goed asfalt tegen te komen?!!
Toen we aankwamen rijden bij de Wasu Stone Circles gebaarde de man in de auto voor ons waar we heen moesten, de man bleek de beheerder van de site te zijn en was gebeld door de laatst gepasseerde politiepost dat wij eraan kwamen… We bekeken de Stone Circles en het bijbehorende museum en toen vertelde onze nieuwe vriend, Salomon, ons over een mooie plek op een berg aan de rivier vanwaar je nijlpaarden en krokodillen kunt zien, gaaf! Wij wilden er zelf gaan kijken, maar Salomon stond erop dat hij met ons meeging, want anders zouden we het nooit vinden. Onderweg kocht hij nog een blikje drinken en een fles water voor ons. Het uitzicht was prachtig, maar helaas geen nijlpaarden noch krokodillen gezien ;-) Hij had ons uitgenodigd bij hem te komen eten en te douchen, maar wij sloegen dit af omdat wij dit niet voor nix wilden accepteren en wij geen geld hadden… Maar hij wilde er niets van horen, wij zaten in nood, dus wij moesten bij hem komen eten, hij had namelijk een geweldig mooie villa en verdiende geld zat… Z’n huis was idd een villa in Gambia: van steen, groot, veel kamers, elektriciteit en dure apparatuur (blue ray, dvd, etc.). Achter het huis bevond zich een hokje waar ze een teiltje, een stuk zeep en een harde borstel hadden gezet: de douche ;-) Na het douchen kregen we een soort rijstpap, maar dan dikker en hij heeft aangeboden om in zijn huis te slapen, maar wij houden van onze vrijheid, dus vinden liever een vrij plekje om te kamperen, zodat we niet afhankelijk zijn van anderen wanneer we naar bed willen gaan, op willen staan en vooral: vertrekken. Hij had eerder gezegd dat we bij de Stone Circles of bij de rivier mochten staan en dat leek ons wel wat! Helaas bleek dat toch niet mogelijk te zijn. Nadat we hem betaald hebben voor de Circles en het museum, startten de auto en reden weg. Doordat het museum extra geld had gekost, waren we bang dat we nu zeker niet voldoende hadden voor de veerboot en we hadden wel andere valuta, maar grotere biljetten… We kampeerden die nacht voor de Senegalese douane, want aan de Gambiaanse zijde konden we de grens wel over, maar de Senegalese zijde was gesloten, dus verbleven we, officieel, een nacht in niemandsland.

Op naar Mali!!